Давыд Ігаравіч: Розніца паміж версіямі

У [[Wp/be/Жнівень|жніўні]] 1100 на [[Wp/be/I з'езд ў Віцічаве|з'езде ў Віцічаве]] сустрэліся Святаполк, Уладзімір, Давыд і Алег Святаславічы. Князі дамовіліся паміж сабою, што не прабачаць Д.І. яго падступства. Праз 20 дзён князі зноў [[Wp/be/II з'езд ў Віцічаве|з'ехаліся ў Віцічаве]], і прыйшоў да іх Д.І. Князі стаялі кожны са сваёй дружынай, а Д.І. сядзеў убаку, таму што князі не дапусцілі яго да сабе. Затым, параіўшыся, князі паслалі да Д.І. кожны сваіх баяраў, тыя казалі: ''"Вось, што гавораць табе браты: не жадаем даваць табе Ўладзіміра, таму што ты ўсадзіў нож у нас, чаго не было ў Рускай зямлі. Мы цябе не чапаем і ніякага зла табе не робім - ідзі ў Бужск і сядзі там, а Уладзімір аддасць Святаполк сыну свайму Яраславу"''. Д.І. з'ехаў у Бужск да якога яму дадалі [[Wp/be/Астрог|Астрог]], [[Wp/be/Дубна (Ровенская вобласць, Украіна)|Дубна]], [[Wp/be/Чартарыйск|Чартарыйск]] і 400 грыўняў срэбра, а Святаполк дадаў яму яшчэ Дарагабуж - папярэднюю яго воласць. У [[Wp/be/1111|1111]] удзельнічаў у вялікім паходзе супраць полаўчаў за [[Wp/be/Дон|Дон]]. Па смерці цела Д.І. было пахавана ў Кіеве, у [[Wp/be/Царква Багародзіцы (Кіеў)|царкве св. Багародзіцы]], яго спадчыну - Дарагабуж, Бужск, Астрог, Дубна і Чартарыйск, атрымаў Яраслаў Святаполчыч кн. уладзімір-валынскі. <!--Даведаўся толькі што, высновы, ці былі ў яго сыны, рабіце самі.-->

 

[[Category:Князі тмутараканскія]]

[[Category:Князі ўладзімір-валынскія]]