Аляксандр Ануфрыевіч Шлюбскі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{навуковец}}
[[Выява:Экслібрыс Аляксандра Шлюбскага (1926) мастака Я. Мініна..jpg|250px|thumb|[[Беларускі экслібрыс|Экслібрыс]] А. Шлюбскага работы [[Яфім Сямёнавіч Мінін|Яфіма Мініна]]]]
'''Альгерд Шлюбскі''', у расійска-савецкай традыцыі '''Аляксандр Ануфрыевіч Шлюбскі''' ({{ДН|16|6|1897}}, [[Межава (Расонскі раён)|Межава]], цяпер [[Расонскі раён]] [[Віцебская вобласць]] — верасень {{ДС|||1942}}; псеўданімы: ''Алеся Гаротная'', ''ЗвястунА. Зніч'', ''А.ЗнічАльгерд Шлюбскі'', ''Звястун'', ''Казальнік'', ''Этнограф''; крыптанімы: ''А.'', ''А. Г.'', ''А. Ш.'', ''Ал. Ш.'', ''Ал. Ш-скі.'') — беларускі этнограф, фалькларыст, бібліёграф, літаратуразнавец.
 
== Біяграфія ==
Радок 10:
У 1933 годзе ў часопісе «Мастацтва і рэвалюцыя» і іншых выданнях з’явіўся артыкул [[Віталь Вольскі|Віталя Зэйдэль-Вольскага]] «Аб рэцыдывах нацыянал-дэмакратызму ў творчасці мастака [[Яфім Сямёнавіч Мінін|Мініна]]»,<ref>https://files.knihi.com/Knihi/Pieryjodyka/Viciebski_proletary.zip/1933-021.pdf</ref> дзе даводзілася «класавае шкодніцтва» мастака, сярод іншага адзначалася, што ''«Экслібрыс, зроблены для Шлюбскага, характэрны сваім голым этнографізмам. У цэнтры яго знаходзіцца курган. З левага боку кургана сядзіць стары селянін і грае на цымбалах. На кургане сядзіць таксама стары і грае ў дуду. Побач з ім яшчэ адзін стары ў саламяным капялюшы стаіць і грае на трубе. Нацдэм Шлюбскі з задавальненнем знаходзіў у гэтых экслібрысах работы Мініна яскравыя адбіткі беларускага „нацыянальнага адраджэння“»''.
 
Паўторна АльгердАляксандр Шлюбскі арыштаваны ў чэрвені 1935 года УНКУС па Ленінградскай вобласці. Асобай нарадай пры [[НКУС СССР]] 16.11.1935 года прыгавораны да 3 гадоў пазбаўлення волі. Далейшы лёс невядомы.
 
Быў жанаты, выхоўваў дваіх дзяцей.
У 1990 годзе пракуратура Ленінграда адмовіла ў рэабілітацыі па гэтай справе.
 
У 1990 годзе пракуратура Ленінграда адмовіла ў рэабілітацыі па гэтай справе. Групавая справа А.Аляксандра Шлюбскага і іншых № 20951-с захоў­ваецца ў архіве [[КДБ Беларусі]].
 
Быў жанаты, выхоўваў дваіх дзяцей.
 
== Дзейнасць ==
Радок 23 ⟶ 22:
Склаў разгорнутую інструкцыю «Звесткі па збіранні вуснай народнай творчасці ў Беларусі» (1919). Выступаў з артыкуламі пра культурна-асветнае жыццё Віцебшчыны, Мінска, пра падзеі грамадзянскай вайны на Беларусі, пра гісторыю беларускай літаратуры, перыядычнага друку: «Канфіскацыя твораў Дуніна-Марцінкевіча» (1923), «Да гісторыі канфіскацыі „Нашай нівы“» (1925), «„Мужыцкая праўда“ К. Каліноўскага» (1926). Даследаваў старажытныя вераванні, матэрыяльную культуру беларусаў. Аўтар нарысаў-партрэтаў [[Еўдакім Раманавіч Раманаў|Е. Раманава]], [[Мікалай Якаўлевіч Нікіфароўскі|М. Нікіфароўскага]], [[Змітрок Бядуля|3. Бядулі]], [[Уладзімір Мікалаевіч Дабравольскі|У. Дабравольскага]].
 
У навуковай спадчыне АльгердаАляксандра Шлюбскага дзве фундаментальныя працы, якія не страцілі значэння да цяперашняга часу. Першая — бібліяграфічны даведнік «Матэрыялы да беларускае бібліяграфіі» (т. 4. Этнаграфія. 1927), дзе сабраны і сістэматызаваны велізарны матэрыял — усё, што пісалася, і публікавалася пра духоўную і матэрыяльную культуру беларусаў у рускай і польскай навуковай і навукова-папулярнай літаратуры, перыядычных выданнях, захоўвалася ў архівах. Працягнуць гэту працу Шлюбскага, нягледзячы на неаднаразовыя спробы вучоныхнавукоўцаў, не ўдалося. Другая, янабольш найбольш ацэньваеццаацэненая фалькларыстамі — «Матэрыялы да вывучэння фальклору і мовы Віцебшчыны» (ч. 1-2, 1927-28), першая аўтарская назва збору «Крывічы», змяшчае збор змяшчае каляндарнуюкаляндарнай і сямейна-абрадавуюабрадавай творчасцьтворчасці Віцебшчыны як этнаграфічнага рэгіёна. Да кожнага апублікаванага цыкла Шлюбскі зрабіў бібліяграфію раней сабраных народна-паэтычных твораў, прадмову, у якойякіх улічаны абрадавыя аспекты рэгіянальнага фальклору. Запісы зроблены і пададзены з улікам дыялектных асаблівасцей мовы ўсяго Падзвіння.
 
== Асноўныя творы ==