'''Янка КупалаКуп{{*|а}}ла''' (сапр.: Іван Дамінікавіч Луцэвіч; 25 чэрвеня ([[7 ліпеня]]) [[1882]], [[Вязынка|фальв. Вязынка]] (цяпер [[Маладзечанскі раён]], [[Мінская вобласць]]) – [[28 чэрвеня]] [[1942]], [[Горад Масква|Масква]]; Псеўданімы і крыптанімы: ''Адзін з "парнаснікаў"''; ''Вайдэльота''; ''Здарэнец''; ''Левы''; ''Марка Бяздольны''; ''Ня-Гутнік''; ''Стары Мінчук''; ''Янук з-пад Мінска''; ''Янук Купала''; ''К.''; ''І.К.''; ''Я.К.''; ''К-а''; ''Л.''; ''І.Л.''; ''Л.І.''), беларускі паэт, драматург, публіцыст, перакладчык, класік беларускай літаратуры, адзін з заснавальнікаў новай беларускай літаратуры і літаратурнай мовы. Народны паэт Беларусі ([[1925]]). Акадэмік [[АН БССР]] ([[1928]]), АН УССР ([[1929]]).