Мінская конка: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.9.3
 
Радок 6:
Ідэя будаўніцтва [[конка|коннай чыгункі]] ў Мінску з’явілася яшчэ ў сярэдзіне 1870-х гадоў, калі з развіццём [[чыгуначны транспарт|чыгуначнага транспарту]] ў [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] і з’яўленнем ў Мінску двух чыгуначных вакзалаў, [[Брэсцкі вакзал (Мінск)|Брэсцкага]] і [[Віленскі вакзал (Мінск)|Лібава-Роменскага]], востра паўстала пытанне аб перамяшчэнні пасажыраў паміж імі.
 
У лістападзе 1887 года быў зацверджаны праект аршанскага купца Сяргея Самуілавіча Пергамента па будаўніцтве ў Мінску конкі. Урачыстае адкрыццё адбылося 10 мая 1892 года. У студзені 1913 года ў абслугоўванні мінскай конкі было задзейнічана 99 [[Конь свойскі|коней]]. У спецыяльнай [[стайня|стайні]] на вуліцы Базарнай у штаце абслугі былі конюхі і [[ветэрынар]]ы<ref name="ctv">[https://ctv.by/muzey-istorii-minskoy-konki-poyavlenie-pervogo-konduktora-i-gde-v-stolice-kovali-pervye-podkovy Музей истории минской конки: появление первого кондуктора и где в столице ковали первые подковы] {{Архівавана|url=https://web.archive.org/web/20210624035259/http://www.ctv.by/muzey-istorii-minskoy-konki-poyavlenie-pervogo-konduktora-i-gde-v-stolice-kovali-pervye-podkovy |date=24 чэрвеня 2021 }}</ref>.
 
У 1921 годзе менская конка была адноўлена пасля трохгадовага перапынку і называлася ўжо чырвонай конкай у адпаведнасці з павевамі часу. Тады ж было створана Аб’яднанае ўпраўленне мясцовага транспарту Беларусі, у якое ўвайшлі два вагонныя паркі (адзін з якіх знаходзіўся на вуліцы Базарнай), 170 коней, а таксама гаспадаркі ў [[Людамонт|Людамонце]] і [[Міхалова (вёска, Мінск)|Міхалова]] для абслугоўвання існуючай маёмасці<ref name="ctv"/>.