Аляксандр Агінскі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Спасылкі: катэгорыя з дапамогай AWB
выпраўленне перасылак
 
Радок 51:
Харунжы [[Троцкі павет (Вялікае Княства Літоўскае)|троцкі]] ў 1626—1636, [[харунжы надворны літоўскі]] ў 1636—1645, [[ваявода менскі]] ў 1645—1649 і [[кашталян троцкі]] з 1649, [[Рагачоўскае староства|староста рагачоўскі]]; пасол на [[Сойм Рэчы Паспалітай|соймы]] 1623, 1626, 1632, 1633, 1635, 1643, дэпутат [[Трыбунал ВКЛ|Трыбунала ВКЛ]] у 1619.
[[Файл:Герб Аляксандра Агінскага (1648).jpg|міні|злева|Герб Аляксандра Агінскага. 1648]]
Удзельнічаў у [[Бітва пад Кірхгольмам, 1605|Кірхгольмскай бітве]] ў 1605, бітвах пад [[Смаленск]]ам у 1611 і 1633, [[Бітва пад Хоцінам,Хацінам (1621)|Хоцінскай бітве]] ў 1621.
 
Актыўны дзеяч [[праваслаўе|праваслаўнага]] Віленскага Святадухаўскага брацтва. У 1612 падпісаў акт фундацыі праваслаўнай шляхты [[Сабор Святых апосталаў Пятра і Паўла, (Мінск)|Менскага Петрапаўлаўскага манастыра]]. Аляксандр Агінскі быў апошнім праваслаўным (і ўвогуле некаталіцкім) [[Сенат Рэчы Паспалітай|сенатарам Рэчы Паспалітай]].
 
Валодаў шматлікімі маёнткамі, у тым ліку [[Горад Віевіс|Еўем]].
 
== Сям'я ==
З [[род АгінскіхАгінскія|роду Агінскіх]], сын [[Багдан Агінскі|Багдана]] і Раіны з [[Валовічы|Валовічаў]].
 
Двойчы жанаты: з Аляксандрай Шэмет, ад якой меў сыноў Яна і Багдана, і з Кацярынай [[Палубінскія|Палубінскай]], дачкой [[Канстанцін Палубінскі|Канстанціна Палубінскага]], ад якой меў дзяцей: