[[Файл:Kanstytucyja BSSR 1919.jpg|thumb|Канстытуцыя Сацыялістычнай Савецкай Рэспублікі Беларусь]]'''Канстыту́цыя Сацыялісты́чнай Саве́цкай Рэспу́блікі Белару́сь 1919 года''' — першая Канстытуцыя [[БССР]].
Прынята [[3 лютага]] [[1919]] года на [[I Усебеларускі з'ездз’езд Саветаў|І Усебеларускім з’ездзе Саветаў]]. Створана на ўзор [[Канстытуцыя РСФСР 1918|Канстытуцыі РСФСР 1918 года]]. Складалася з Дэкларацыі правоў і працуемага і эксплуатуемага народа і 3 раздзелаў. Замацавала афіцыйную назву дзяржавы — [[Сацыялістычная Савецкая Рэспубліка Беларусі]] (ССРБ), абвясціла яе рэспублікай Саветаў рабочых, салдацкіх і сялянскіх дэпутатаў. Вызначыла асноўныя задачы дзяржавы — устанаўленне дыктатуры пралетарыяту, падаўленне супраціўлення звергнутых класаў, знішчэнне эксплуатацыі чалавека чалавекам, ухіленне ад дзялення грамадства на варожыя класы, пабудова сацыялізму. Адмяніла прыватную ўласнасць на зямлю і іншыя сродкі вытворчасці (леса, нетры і вада), якія абвяшчаліся нацыянальным здабыткам. Замацоўвала роўныя правы і абавязкі грамадзян рэспублікі, абвяшчала дэмакратычныя свабоды — сумлення, выказвання поглядаў, сходаў, мітынгаў, шэсцяў, саюзаў. Праца прызнавалася абавязкам усіх грамадзян. Уводзіўся ўсеагульны воінскі абавязак. Вышэйшым органам дзяржаўнай улады абвяшчаўся з’езд Саветаў Беларусі, у перыяд паміж з’ездамі паўната ўлады належала [[Цэнтральны выканаўчы камітэт БССР|Цэнтральнаму Выканаўчаму Камітэту]] (ЦВК). Трэці раздзел прысвячаўся дзяржаўным сімвалам рэспублікі.
<gallery>
Файл:Герб Социалистической Советской Республики Белоруссии.svg|Герб ССРБ 1919 г.
