Кольцы Нептуна: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.7 |
Artsiom91Bot (размовы | уклад) выпраўленне перасылак |
||
Радок 4:
== Састаў ==
Кольцы могуць складацца з ледзяных часціц, пакрытых [[Сілікаты
== Характарыстыкі кольцаў ==
Радок 66:
| first=Arthur N. | last=Cox | year=2001
| title=Allen’s Astrophysical Quantities
| publisher=Springer | id=ISBN 0-387-98746-0 }}</ref>. Існаванне гэтых дуг было цяжка растлумачыць, таму што законы механікі прадказваюць, што яны павінны былі б за досыць кароткі момант часу злучыцца ў аднароднае кольца. Лічылася, што ў такім становішчы дугі ўтрымлівае гравітацыйны ўплыў спадарожніка Нептуна — [[Галатэя
| last=Munsell | first=Kirk | date=November 13, 2007
| coauthors=Smith, Harman; Harvey, Samantha.
Радок 90:
| archivedate=21 сакавіка 2009
| deadurl=yes
}} {{Архівавана|url=https://web.archive.org/web/20090321051955/http://www.scienceonline.org/cgi/content/full/282/5391/1102 |date=21 сакавіка 2009 }}</ref>. Аднак новыя даследаванні паказваюць, што ўплыў гравітацыі [[Галатэя
Назіранні з паверхні Зямлі, апублікаваныя ў [[2005]] годзе, паказалі, што кольцы Нептуна нашмат больш нясталыя, чым лічылася раней. Выявы, атрыманыя абсерваторыяй Кек (Гавайскія астравы) у [[2002]] і [[2003]] годзе, паказваюць значныя змены ў параўнанні з выявамі «[[Вояджэр-2|Вояджэра-2]]». У прыватнасці, здаецца, што дуга «Liberte» можа знікнуць усяго праз стагоддзе<ref>{{cite web
| url=http://www.newscientist.com/channel/space/mg18524925.900
|