Старажытная Германія: Розніца паміж версіямі

'''Германія''' ({{lang-la|Germania}}) — тэрмін, якім [[Гай Юлій Цэзар]] (у «[[Запіскі пра Гальскую вайну|Запісках пра Гальскую вайну]]») і [[Карнелій Тацыт]] (у трактаце «[[Германія, Тацыт|Пра паходжанне германцаў]]») пазначалі вобласць пражывання [[Старажытныя германцы|старажытных германцаў]] (арыентыровачна паміж [[Маас]]ам і [[Нёман]]ам). Гэты лацінскі [[тапонім]] стаў пазней назвай [[Германія|найбуйнейшай краіны Цэнтральнай Еўропы]].

 

 

У 16-[[13 да н.э.]] у Бельгійскай Галіі (''Gallia Belgica'') былі створаны ваенныя зоны Ніжняя (''Inferior'') і Верхняя (''Superior'') Германія. Да 83/84 г., калі [[Даміцыян]] пераўтварыў зоны ў самастойныя правінцыі, фармальна камандзіры армій на Ніжнім і Сярэднім Рэйне падпарадкоўваліся пракуратару Бельгійскай Галіі. Натуральнай мяжой паміж дзвюма абласцямі стаў Рэйн, пераўтвораны ў добра ўмацаваную мяжу ([[лімес]]). Рэйнская мяжа была адной з самых нестабільных у імперыі, таму Рым трымаў там моцныя гарнізоны. Аднак прыблізна з [[103]] г. і да канца [[IV]] ст. яе сталі абараняць усяго 2 легіёны — ''I Minervia'' у [[Бон]]е і ''VI Victrix'' у Кастры Ветэры, якія пазней сталі вядомыя як «exercitus Germanicus Inferior» (''EXEGERINF'') — «ніжнегерманскае войска». Каля 400 г. [[Стыліхон]] перавёў амаль увесь гарнізон у Італію і ў Германіі засталіся толькі невялікія падраздзяленні.

 

== Кіраванне ==

 

== Эканоміка ==