Пётр Цімафеевіч Мсціславец: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 3:
Нарадзіўся ў купецкай сям'і Цімафея і Еўдакіі, дзе апроч яго было яшчэ двое дзяцей. Пасля смерці бацькі, стрыечны брат маці — майстар-будаўнік Васіль ўзяў Пятра да сябе вучнем. Магчыма, разам з дзядзькам Пётр трапіў у [[Масква|Маскву]].
Разам з [[Іван Фёдараў|І. Фёдаравым]] выдаў у Маскве «[[Кніга Апостал|Апостал]]» — першую датаваную рускую друкаваную кнігу ([[1564]]), два выдання «[[Часоўнік]]а» ([[1565]]). У [[1566]] з-за ганенняў П. Мсціславец і І. Фёдараў пакінулі Маскву і пераехалі ў [[ВКЛ]]. На грошы [[Рыгор Хадкевіч|Рыгора Хадкевіча]] і ў яго маёнтку ў [[горад Заблудаў|Заблудаве]] яны заснавалі новую друкарню, дзе карысталіся вывезенымі з Масквы шрыфтам, дошкамі, застаўкамі і літарамі. У [[1568]]–[[1569]] разам з І. Фёдаравым у Заблудаўскай друкарні выдаў
Летам [[1569]] П. Мсціславец пакінуў І. Фёдарава і, па прапанове братоў Зарэцкіх, пераехаў у [[Вільня|Вільню]], дзе, на грошы і ў доме віленскіх купцоў братоў [[Кузьма Мамоніч|Кузьмы]] і [[Лука Мамонічы|Лукі Мамонічаў]], пабудаваў новую друкарню, зрабіў новы шрыфт, дошкі, застаўкі і літары. У віленскай [[друкарня Мамонічаў|друкарні Мамонічаў]] П. Мсціславец выдаў
У [[1576]] Мамонічы па палітычных матывах вырашылі прыпыніць працу сваёй друкарні. Відаць, гэта супярэчыла ўмовам паміж імі і Пятром, ён звярнуўся ў суд для падзелу маёмасці друкарні. Паводле [[вырак|выраку]], Пётр мусіў атрымаць ўсё друкарскае абсталяванне і 30 [[Капа|коп]] грошаў, а Кузьма Мамоніч — кнігі: Евангеллі, Псалтыры і Часоўнікі. Але вырак суда не быў выкананы, і друкарня стаяла апячатаная. У [[1577]] суд, верагодна па запыце П. Мсціслаўца, пацвердзіў мінулагодні вырак наконт друкарскай маёмасці. Далейшы лёс Пётра Мсціслаўца па крыніцах не прасочваецца, магчыма ён у хуткім часе памёр.
|