Васіль Зуёнак: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →Літаратура |
др ужо не тупіковы |
||
Радок 1:
'''Васіль ЗУЁНАК''' (нар. {{ДН|3|6|1935}}, в. Мачулішчы Халопеніцкага р-на, цяпер Крупскі р-н) — беларускі паэт.
Радок 6 ⟶ 5:
Дэбютаваў падчас вучобы ў Барысаўскім педвучылішчы ў барысаўскай раённай газеце, у рэспубліканскім друку ў 1954 г. Аўтар зборнікаў паэзіі, у т.л. «Крэсіва» (1960, лірыка), «Нача» (1975), «Маўчанне травы» (1980), «Світальныя птушкі» (1982), «Жніўны дзень: Выбранае» (1985), «Вызначэнне» (1987), «Лета трывожных дажджоў» (1990), «Чорная лесвіца» (1992), «Пісьмы з гэтага свету» (1995).
Пачынаючы
В. Зуёнак працуе і ў эпічным жанры, аўтар паэмаў «Сяліба» (1974), «Прыцягненне» (1979), «Маўчанне травы» (1982), «Лукам’е» (1984), «Падарожжа вакол двара» (1992) і іншы.
Радок 12 ⟶ 11:
Вершы В. Зуёнка перакладаліся на англійскую, балгарскую, польскую, славацкую і інш. мовы.
Пра творчасць В. Зуёнака пісалі [[Р. Барадулін]], [[У. Караткевіч]], [[У. Калеснік]], [[П. Панчанка]], [[А. Лойка]], [[А. Вярцінскі]] і інш., адзначаючы фенаменальны мастацкі дар паэта, дзякуючы якому ў радках спалучаецца сучаснасць і гісторыя, лірыка і эпас, міф і рэальнасць, імкненне да вечнага і фельетонная стракатасць звычайнай паўсядзённасці.
Лаўрэат Дзяржаўнай прэміяй імя Янкі Купалы (1982) за за паэму «Маўчанне травы», лаўрэат Прэміі камсамола Беларусі (1974) за паэму «Сяліба».
|