Аблвыканкамзах: Розніца паміж версіямі

{{вызн|1=Абласны выканаўчы камітэт саветаў рабочых, салдацкіх і сялянскіх дэпутатаў Заходняй вобласці і фронту}}, {{вызн2|1=Аблвыканкамзах}} — першы вышэйшы заканадаўчы (паміж з’ездамі Саветаў) орган савецкай улады на Заходнім фронце і ў Заходняй вобласці. Дзейнічаў з [[26 лістапада]] (9 снежня) [[1917]] па [[2 студзеня]] [[1919]] гг. у [[Мінск|Мінску]] (з [[19 лютага]] 1918 г. – эвакуіраваны у [[Смаленск]]). Створаны ў выніку зліцця выканкамаў абласнога Савета рабочых і салдацкіх дэпутатаў (35 чалавек), Савета сялянскіх дэпутатаў Мінскай і Віленскай губерні (35 чал.) і Франтавога камітэта Заходняга фронту (100 чал.); уключаны таксама і 17 прадстаўнікоў прафсаюзаў: рабочых (11 чал.), чыгуначнікаў (4 чал.), паштова-тэлеграфнызтэлеграфных служачых (2 чал.). Пад кіраўніцтвам [[Паўночна-Заходні абласны камітэт РКП(б)|Паўночна-Заходняга абласнога камітэта РКП(б)]] узначальваў усё ваенна-палітычнае і гаспадарчае жыццё Заходняй вобласці і фронту. Складаўся з 15 камісарыятаў (аддзелаў). Прэзідыум: старшыня [[Мікалай Уладзіміравіч Рагазінскі]], з 17 (30) студзеня 1918 [[Аляксандр Фёдаравіч Мяснікоў]]; таварышы старшыні М.І.Крывашэін, П.Казлоў; сакратары [[Іван Якаўлевіч Алібегаў]], Гарашчук, П.П.Осіпаў. Для каардынацыі дзейнасці камісарыятаў і вырашэння найбольш важных пытанняў створаны [[Савет Народных Камісараў Заходняй вобласці і фронту]]. Друкаваны орган – газета "Советская правда", "Западная коммуна". На II з'ездзе Саветаў ХаходняйЗаходняй вобласці (10 - 14 красавіка 1918 г., [[Смаленск]]) склад Аблвыканкамзаха паменшаны да 75 чал., створаны новыя аддзелы. Ліквідаваны ў сувязі са стварэннем [[Часовы рабоча-сялянскі ўрад Беларусі|Часовага рабоча-сялянскага савецкага ўрада Беларусі]].