У наш час базілік як прыправа і спецыя вядомы ва ўсім свеце, але найбольш ужываецца ў Італіі, [[Іспанія|Іспаніі]], [[Францыя|Францыі]], [[Грэцыя|Грэцыі]] і [[Грузія|Грузіі]]. Дзеля вырабу спецыі выкарыстоўваецца надземная частка расліны, якая валодае прыемным спецыфічным водарам, што абумоўлены высокім утрыманнем [[эфірныя алеі|эфірнага алею]] (1,5 %) і [[дубільныя рэчывы|дубільных рэчываў]] (6 %), мае злёгку гаркавы смак. Лісце ўжываецца свежае ды сушанае. Сабранае лісце сушаць пры тэмпературы 30 – — 35 °C, а потым раздрабняюць. Базілік дадаецца ў [[салаты]], [[соусы]] ([[італьянская кухня|італьянскіітальянскія]] ''salsa verde'' — зялёны соўс, [[песта]] [[французская кухня|французскі]] — [[Соус Вінегрэт|вінегрэт]] і г.д.), [[суп|супы]]ы, мясныя (асабліва з [[бараніна|бараніны]]) і рыбныя стравы, стравы з агародніны ([[спаржа|спаржы]], [[фасоля|фасолі]]), а таксама пры саленні і марынаванні [[агуркі|агуркоў]], [[памідоры|памідораў]], [[кабачкі|кабачкоў]], [[патысоны|патысонаў]], [[баравік|баравікоў]]оў, выкарыстоўваецца дзеля аддушкі [[воцат|воцату]]у (крыху свежага лісця дадаецца ў бутэльку з воцатам), араматызацыі [[таматны сок|таматнага соку]]. Не камбінуецца з іншымі прыправамі, апроч [[часнок|часнаку]]. У «[[Літоўская гаспадыня|Літоўскай гаспадыні]]» базілік фігуруе як важная прыправа.
