Мілавідская бітва: Розніца паміж версіямі

У сярэдзіне мая 1863 у лагеры пад Мілавідамі (Слонімскі пав., цяпер [[Баранавіцкі раён]]) сканцэнтраваліся Слонімскі (на чале з Ф. Юндзілам), Ваўкавыскі (Г. Стравінскі), Гродзенскі, Навагрудскі (В. Мілаўдоўскі), Пружанскі паўстанцкія атрады (Ф. Уладак) (каля 800 чал.). Лагер паўстанцаў знаходзіўся ў лесе паблізу шашы Брэст—Бабруйск. Камандаванне аб'яд-нанымі сіламі ўзяў на сябе А.Лянкевіч. 21 мая паўстанцкія сілы ў мілавідскім лагеры інспектаваў [[Кастусь Каліноўскі]].

На падаўленне паўстання царскія ўлады кінулі войскі са [[Слонім]]а і [[Нясвіж]]а. Першай падышла калона са Слоніма (3 роты Стараінгерманландскага пяхотнага палка з 4 гарматамі і коннай групай) на чале з падпалкоўнікам Булгарыным.

'''22 мая (3 чэрвеня) рас.расійскія войскі з розных бакоў атакавалі лагер'''. Бой працягваўся некалькі гадзін, паўстанцы вытрымалі ўсе атакі. Калі стала цямнець, царскія войскі адступілі на зыходныя пазіцыі, страціўшы 50 чал. забітымі і параненымі. Хутка ім на дапамогу падаспела калона з Нясвіжа (2 роты Новаінгерманландскага палка), і назаўтра наступленне аднавілася, але паўстанцы да гэтага часу пакінулі лагер і разышліся ў розныя бакі (іх страты — 18 чал.). Забітыя паўстанцы і царскія вайскоўцы паводле загаду Булгарына былі пахаваны каля шашы ў розньк магілах.