Мінскі аддзел Беларускага таварыства дапамогі пацярпелым ад вайны: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
др вікіфікацыя
Радок 3:
Аддзел налічваў каля 50 чалавек (снежань 1916). У камітэт праўлення аддзела ўваходзілі [[В. Чавусаў]] (старшыня), [[Ядвігін Ш.|А. Лявіцкі (Ядвігін Ш.)]], [[У. Галубок|У. Голуб (У. Галубок)]], [[А. Зязюля|А. Астрамовіч (А. Зязюля)]], [[В. Лявіцкая]], [[Зоська Верас|Л. Сівіцкая (З. Верас)]], Э. Сівіцкая, [[У. Фальскі]], сярод актывістаў [[П. Аляксюк]], [[М. Багдановіч]], [[Змітрок Бядуля|С. Плаўнік (З. Бядуля)]], [[А. Смоліч]].
 
Аддзел адкрыў некалькі начных прытулкаў для бежанцаў, дзіцячы прытулак у Ратамцы (каля Мінска), 2 бясплатныя сталовыя, [[Беларуская хатка, (Мінск)|"«Беларускую хатку"»]], заснаваў 2 майстэрні. У красавіку-маі 1916 дзейнічалі курсы па садаводстве, гародніцтве і пчалярстве. У снежні хадайнічаў перад мінскім губернатарам аб правядзенні лекцыі Багдановіча "«Беларускае адраджэнне"» (хадайніцтва адхілена).
 
У студзені 1917 аддзел узначаліў [[Р. Скірмунт]]. Пасля [[Лютаўская рэвалюцыя 1917|Лютаўскаўскай рэвалюцыі 1917]] аддзел аб'явіўаб’явіў сябе Часовым Беларускім нацыянальным камітэтам, у час агульнагарадской маніфестацыі 6 сакавіка 1917 яго прадстаўнікі выступілі з палітычнымі лозунгамі. 25-27 сакавіка па ініцыятыве аддзела ў Мінску скліканы [[З'езд беларускіх нацыянальных арганізацый 1917]], які абраў [[Беларускі нацыянальны камітэт, Мінск|Беларускі нацыянальны камітэт]].
 
[[Катэгорыя: Беларуская гісторыя]]