Фабіян Гіляравіч Шантыр: Розніца паміж версіямі

{{вызнч|1=Фабіян Гіляравіч ШАНТЫР}} (23 студзеня([[4 лютага]]) [[1887]], [[Слуцк]]  — [[29 мая]] [[1920]], [[Навазыбкаў]]; Псеўданімы: ''Н.Светлов''; ''А.Хмара''; крыптанімы: ''Ф. Ш.''; ''Ф.Ш-р''; ''Фабіян Шан-р''; ''Ш. Ф.'';), публіцыст, празаік, паэт, перакладчык, грамадскі і дзяржаўны дзеяч.

За ўдзел у рэвалюцыйных падзеях зняволены ў Слуцкай турме (1905—1907). У 1909 жыў у Слуцку; з 1910 у [[Капыль|Капылі]]. Працаваў мулярам, адвакатам, настаўнікам. Друкавацца пачаў у газеце [[Наша ніва (1906)|«Наша ніва»]], дзе ў 1909—1912 змяшчаў празаічныя абразкі-імпрэсіі; там жа апублікаваў некалькі паэтычных твораў. У 1914 мабілізаваны ў войска, служыў наглядчыкам палявога шпіталя ў [[Бабруйск]]у. У 1916—1917 удзельнічаў у рабоце клуба [[Беларуская хатка (Мінск)|«Беларуская хатка»]], куды прыязджаў з Бабруйска. У 1917 стаў адным з лідэраў левага крыла [[Беларуская сацыялістычная грамада|Беларускай сацыялістычнай грамады]]. На З'ездзеЗ’ездзе беларускіх нацыянальных арганізацый ([[Мінск]], 25—27.3.1917) абраны ў [[БНК]]; у ліп. 1917  — у Цэнтральную раду беларускіх арганізацый і партый. Удзельнічаў у [[1-ы Усебеларускі з'езд|1-м Усебеларускім з'ездзез’ездзе]] (снеж. 1917). У 1918 супрацоўнік Слуцкага павятовага ваеннага камісарыята, загадчык Смаленскага аддзялення [[Белнацкам]]а. Адзін з аўтараў зборніку «Зажынкі» (Масква, 1918). У тым жа годзе арыштаваны. У пачатку 1919 камісар па нацыянальных справах Часовага ўрада БССР. Пасля  — супрацоўнік Мінскага губернскага ваеннага камісарыята і Асобай харчовай камісіі Заходняга фронту. Удзельнічаў у выданні газеты [[Савецкая Беларусь|«Савецкая Беларусь»]]. У лют. 1920 мабілізаваны ў Чырвоную Армію. 17.4.1920 арыштаваны і расстраляны.

* У час барацьбы: [Верш у прозе] // Крыніца. 1988, №  11.