Трохгучча: Розніца паміж версіямі

'''Трохгучнасць'''  — [[акорд]], які складаецца з трох гукаў, якія можна размясціць па [[Тэрцыя (інтэрвал)|тэрцыях]].

Састаўныя гукі трохгучнасці называюцца ''асноўным'' (пазначаецца ¹), ''терцовымтэрцавым'' (пазначаецца ³) і ''квинтовымквінтавым'' (пазначаецца ⁵) тонами, у залежнасці ад таго, якое месца яны займаюць у асноўным становішчы (будучы разьмешчаныміразмешчанымі па тэрцыям).

* ''Асноўным тонам''(прымай) называецца той гук трезвучиятрохгучнасці, які ў сціснутым распалажэнні знаходзіцца ўнізе;

* ''ТерцовымТэрцавым тонам''(тэрцыю) называецца той гук трезвучиятрохгучнасці, які ў сціснутым распалажэнні знаходзіцца пасярэдзіне;

* ''КвинтовымКвінтавым тонам''(Квінтуквінтай) называецца той гук трезвучиятрохгучнасці, які ў сціснутым распалажэнні знаходзіцца ўверсе.

Гэтыя назвы, пакуль гаворка ідзе аб дадзеным акордакордзе, ўласцівыя нотахнотам незалежна ад іх узаемнага размяшчэння (формы трезвучиятрохгучнасці).

[[ФайлВыява: Трезвучия.PNG | thumb | 400px | Тыпы трезвучийтрохгучнасцяў і іх структура]]

КожнаеКожная трезвучиетрохгучнасць змяшчае ў сціснутыясціснутым распалажэнні 2 тэрцыютэрцыі (ніжнюю і верхнюю) і адну [[Квінту квінта| Квінтуквінту]] уў выніку. У залежнасці ад якасці гэтых інтэрвалаў трезвучиятрохгучнасці дзеляцца па сваёй структуры на чатыры тыпы:

* ''[[Вялікая трезвучие трохгучнасць| вялікаевялікая (мажорная) трезвучиетрохгучнасць]]''(на малюнку 1) змяшчае ў сціснутыясціснутым распалажэнні вялікую тэрцыю знізу, малую тэрцыю зверху і чыстую Квінтуквінту ў выніку;

* ''[[Малое трезвучиеМалая трохгучнасць| малоемалая (мінорныямінорная) трезвучиетрохгучнасць]]''(на малюнку 2) змяшчае ў сціснутыясціснутым распалажэнні малую тэрцыю знізу, вялікую тэрцыю зверху і чыстую Квінтуквінту ў выніку;

* ''[[ПавялічанайПавялічаная трезвучиетрохгучнасць]]''(на малюнку 3) змяшчае ў сціснутыясціснутым распалажэнні 2 вялікіх тэрцыютэрцыі і павелічэннюпавялічаную Квінтуквінту ў выніку;

* ''[[ЗменшанайЗменшаная трезвучиетрохгучнасць]]''(на малюнку 4) змяшчае ў сціснутыясціснутым распалажэнні 2 малых тэрцыютэрцыі і паменшаную Квінтуквінту ў выніку.

ВялікаеВялікая і малоемалоя трезвучиятрохгучнасць з'яўляюцца [[консонанскансананс]] амі і ў першую чаргу могуць прымяняцца як устойлівыя [[тонік тон| тоническиетанічныя]] акорды. ПавелічэнніПавелічэнне і змяншэнне трезвучиятрохгучнасці з'яўляюцца [[дысананс]] нымі.

== Звароты трохгуканнятрохгучнасці ==

''Зваротам трезвучиятрохгучнасці''называецца такі яго выгляд, у якім ніжняйніжнім гукам з'яўляецца терцовыйтэрцовы або квинтовыйквінтовы тон асноўнагаасноўнай трезвучиятрохгучнасці. ТрезвучиеТрохгучнасць можа быць трох відаў, кожны з якогаяктх адрозніваецца ад папярэдняга тым, што ніжні гук узняты на актаву вышэй. Якая праводзіцца аперацыя таксама называецца''зваротам''<ref name="obr."> ((cite web

| Description = Першую сістэму звароту акордаў склаў Рама ў 1722  г. Ва ўсіх падручніках гармоніі, генерал-баса і кампазіцыі, якія з'явіліся з часу Рама, выкладзена вучэнне аб зваротах акордаў, для абазначэння якіх выкарыстоўваюцца лічбы пад басам, званым цифрованным басам ці генерал- басам.

)) </ Ref>. Трэцяе зварот прыводзіць да вяртання да пачатковай форме трезвучия - — асноўнаму ўвазе, размешчанага на актаву вышэй:

* ''Трезвучие''(асноўны від) - — з асноўным тонам у ніжнім голасе.

* ''[[Секстаккорд]]''(або першае зварот трезвучия) - — зварот з терцовымтэрцовым тонам у ніжнім голасе. У класічнай гармоніі секстаккорд пазначаецца лічбай 6 <ref name="7not"> ((cite web

* ''[[Квартсекстаккорд]]''(або другое зварот трезвучия) - — зварот з квинтовым тонам у ніжнім голасе. Квартсекстаккорд пазначаецца лічбамі 4 і 6 (або 6 і 4) <ref name="7not" />. У ім, як і ў секстаккорде, крайнія гукі ўтвараюць сексту, а прыкметай з'яўляецца становішча чыстай кварты ў падставе.

На латинице