Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі і кляштар францысканцаў (Ашмяны): Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
больш не распазнаецца як ізаляваны артыкул, removed: {{ізаляваны артыкул}} |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
'''Францішканскі касцёл і кляштар Найсвяцейшай Панны Марыі ў Старой Ашмяне''' з'явіліся на мяжы [[14 ст.|14]] і [[15 ст.]. Першая згадка, якая з пэўнасцю звязаная з храмам у Старой Ашмяне, адносіцца да [[1407]] г., калі [[Войцех Манівід]] запісаў яму падданых у вёсцы Мірклішкі<ref> Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji wileńskiej / Codex diplomaticus ecclesiae cathedralis necnon Dioeceseos Vilnensis. T. 1, Krakow, 1948. Дакумент №46</ref>. Захаваўся таксама дакумент [[1497]] г., якім пэўны Юрый Яновіч запісвае фундуш «да Блаславёнай Панны ў Старой Ашмяне да канвента братоў ордэну святога Францыска»<ref>Ibid., Дакумент №448</ref>. Такім чынам згадкі ў літаратуры, пачынаючы з 19 ст., што кляштар заснаваны ў [[1505|1505 г.]] [[Аляксандр Ягелончык|Аляксандрам Ягелончыкам]], яўна памылковыя; праўдапалобна, Аляксандр проста дадаткова фундаваў гэты кляштар. Пасля падзелу францысканскага ордэна ў [[1517]] Ашмянскі кляштар падпарадкоўваўся Літоўскай кантраце Польска-Чэшскай правінцыі [[Канвентуальныя францысканцы|францысканцаў канвентуальных]]<ref>K. Kantak. Najważniejsze rękopisy franciszkańskie bibliotek wileńskich, Ateneum Wileńskie, 1928, 14.</ref>. У інвентары касцёла [[1585]] сярод кніг упамінаецца вельмі рэдкі антыфанар (літургічная кніга для спеваў антыфонам) на пергаменце. У [[1659|1659 г.]] збудаванні кляштара разбураны. У [[1822]] пабудаваны класіцыстычны зальны касцёл. У [[1832|1832 г.]] кляштар закрыты.
{{зноскі}}
[[Катэгорыя:Горад Ашмяны]]
| |||