Трагедыя на Нямізе: Розніца паміж версіямі

Хаваючыся ад дажджу ў пераходзе да [[Станцыя метро Няміга|станцыі метро “Няміга”]], у таўкатні загінулі 53 чалавекі, а яшчэ больш якза 250 пацярпелі. Бальшыня загінулых – маладыя людзі ва ўзросце ад 14 да 20 гадоў.

Адразу пасля трагедыі ў краіне быўбыла абвешчаныабвешчана трохдзённытрохдзённая траўр[[жалоба]].

Першы час за трагедыюСпачатку ўлады часткова прыняліўзялі адказнасць за трагедыю на свой адрассябе. На распараджэннеРаспараджэннем Гарвыканкаму сталіцы і мясцовых выканкамаў цягам двух гадоў сваякам загінулых далі права бясплатнага праезду ў грамадскім транспарце, набыцця бясплатных лекаў і вызвалення ад аплаты камунальных паслугаў. Аднак у [[2002]]-м [[Аляксандр Лукашэнка|прэзідэнцкай]] пастановай льготы былі скасаваныя.

Доўгі час пасля трагедыі падземны пераход быў своеасаблівым месцам паломніцтва для блізкіх сяброў і родных загінуўшых: людзі вешалі на сценах партрэты, іконы, тэксты малітваў, распальвалізапальвалі свечкі ў памяць аб ахвярах.