Пенікі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 56:
'''П́ЕНІКІ''' ({{lang-fi|Penikkala}}) — [[вёска]] ў [[Ламаносаўскі раён Ленінградскай вобласці|Ламаносаўскім раёне]] [[Ленінградская вобласць|Ленінградскай вобласці]], адміністрацыйны цэнтр [[Пенікаўскага сельскага паселішча]].
 
==Гісторыя==
Вядомая з [[19 стагоддзе|19 стагоддзі]], захаваліся апісанні мясцовай беднаты і перакупніцтва мясцовага папа часоў адмены прыгоннага права.<ref>[http://www.rambow.ru/rambow.files/history/history_6.html Ламаносаў — гісторыя горада.]</ref> Згадваецца ў ліку прыходаў [[Вялікая Іжора|вялікаіжорскай]] Мікалаеўскай царквы ў [[1884]] году.<ref>[http://www.countrysite.spb.ru/ISS/Peterhof.htm#16 Петергофский уезд. Сельские церкви.]</ref>.
 
Каб пакласці канец руска‐швецкай вайне 1613—1617 гадоў, Расія ў 1617 году склала Столбовский мірная дамова, і была змушаная саступіць шведам частка наўгародскіх земляў.
Колькасць насельніцтва на [[1997]] год — 1309 чалавек.
 
Так, тэрыторыя цяперашняй вёскі Пеники была ўласнасцю [[Швецыя|Швецыі]] ([[Інгерманландія]]) з [[1617]] па [[1622]] гг. У гэты час на гэтым месцы з'явілася сядзіба, уладальнік якой займаўся гадоўляй ганчакоў сабак, продажам шчанюкоў, адкуль і пахабна назоў вёскі ([[Іжорская мова|іжорск.]] і [[Фінская мова|фин.]] ''penikkala'' — шчанюкі).
 
Вядомая з [[19 стагоддзе|19 стагоддзі]], захаваліся апісанні мясцовай беднаты і перакупніцтва мясцовага папа часоў адмены прыгоннага права.<ref>[http://www.rambow.ru/rambow.files/history/history_6.html Ламаносаў — гісторыя горада.]</ref> Згадваецца ў ліку прыходаў [[Вялікая Іжора|вялікаіжорскай]] Мікалаеўскай царквы ў [[1884]] году.<ref>[http://www.countrysite.spb.ru/ISS/Peterhof.htm#16 Петергофский уезд. СельскиеСельскія церквицэрквы.]</ref>.
 
==Грамадскі транспарт==