Мікалай Сямёнавіч Арэхва: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
больш не распазнаецца як ізаляваны артыкул, removed: {{ізаляваны артыкул|сірата1}}
др афармленне
Радок 1:
{{вызнч|1='''Мікалай Сямёнавіч АРЭХВА}}''' (11({{ДН|24) лістапада |11|1902|11}}, [[Вёска Баруны|в. Баруны]] Ашмянскага пав. Віленскай губ., цяпер Ашмянскі р-н Гродзенскай вобл. — [[16 ліпеня]] [[1990]], [[Мінск]]), — дзеяч рэвалюцыйнага руху ў [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]], гісторык.
 
{{вызнч|1=Мікалай Сямёнавіч АРЭХВА}} (11(24) лістапада 1902, [[Вёска Баруны|в. Баруны]] Ашмянскага пав. Віленскай губ., цяпер Ашмянскі р-н Гродзенскай вобл. — [[16 ліпеня]] [[1990]], [[Мінск]]), дзеяч рэвалюцыйнага руху ў [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]], гісторык.
 
Удзельнік грамадзянскай (ваяваў супраць войск [[Юдзеніч]]а) і польска-савецкай войнаў. У пач. 1920-х сакратар Наўгародскага павятовага і губернскага камітэтаў РКСМ. З верасня 1923 у апараце ЦК РКСМ. У 1924 старшыня Часовага Беларускага Бюро ЦК РКСМ, абраны першым сакратаром ЦК КСМБ. Член ЦВК БССР (1924). Са студзеня 1925 на падпольнай рабоце ў Захожняй Беларусі: сакратар Віленскага акруговага камітэта, член ЦК КПЗБ. У сакавіку 1926 арыштаваны польскай [[дэфензіва]]й. 5 гадоў знаходзіўся ў турмах Польшчы. У 1934—1935 узначальваў [[Краявы сакратарыят ЦК Камуністычнай партыі Заходняй Беларусі|Краявы сакратарыят ЦК КПЗБ]]. З мая 1935 член Бюро, з ліпеня 1936 прадстаўнік ЦК КПЗБ пры арганізацыйным апараце ЦК Кампартыі Польшчы ў Празе. Са снежня 1939 жыў у СССР. У час 2-й сусветнай вайны ў Войску Польскім. З 1945 у апараце Міністэрства грамадскай бяспекі Польскай Народнай Рэспублікі. З 1956 у Мінску, у Інстытуце гісторыі партыі пры ЦК КПБ, у якім працаваў старшым навуковым супрацоўнікам да 1984.
 
Аўтар шматлікіх публікацый па гісторыі рэвалюцыйнага нацыянальна-вызваленчага руху, Камуністычнай партыі і камсамола. Адзін з аўтараў калектыўнай працы «Рэвалюцыйны шлях Кампартыі Заходняй Беларусі (1921—1939 гг.)» (Мн., 1966), складальнік і рэдактар зборнікаў дакументаў і матэрыялаў «Барацьба працоўных Заходняй Беларусі за сацыяльнае і нацыянальнае вызваленне і ўз’яднаннеўз'яднанне з БССР» (т. 1—2, Мн., 1962—1972), зборнікаў успамінаў «У суровыя гады падполля» (Мн., 1958), «Гады выпрабаванняў і мужнасці» (Мн., 1973) і інш.
 
Заслужаны работнік культуры БССР (1981).
Радок 15 ⟶ 14:
* Дела и люди КПЗБ. Мн., 1983.
 
== КрыніцаЛітаратура ==
* {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|3|1|РЛ1-3|РЛ1-3}}
** Рапановіч. Слоўнік геаграфічных назваў;