'''Баніфацый I''' ({{lang-la|Bonifatius PP. I}}); (? — [[4 верасня]] [[422]]) — [[Папства|папа рымскі]] з [[29 снежня]] [[418]] па [[4 верасня]] [[422]] года. Рымлянін. Абраны большасцю духавенства і народа. У базыліцы Св. Марцэла адваротная партыя на чале з прэфектам Рыма Аўрэліям Аніцыям Сімахам (прыхільнік старадаўняй рымскай рэлігіі) вылучылі ў папы архідыякана Еўлалія. [[Еўлалій]] заняў [[Латэранскі палац|Латэран]], а Баніфацый — [[Сабор Святога Паўла|базіліку Св. Паўла]] за варотамі. [[Аніцый]] Сімах загадаў зачыніць усе вароты Рыма і не ўпускаць Баніфацыя. Прыхільнікі Баніфацыя напісалі скаргу імператару Ганорыю. Абодва кандыдаты былі выкліканыя ў роўны, а затым адправіліся на сабор у Спалета. Ім было забаронена да канчатковага рашэння наведваць Рым, Але Еўлалій падчас Вялікадня адслужыў малебен у Латэране і гэта мела вырашальнае значэнне. Ён быў выгнаны імператарам Ганорыям у Кампанію, а Баніфацый заняў трон Св. Пятра.
Баніфацый змагаўся з [[пелагіянства]]м, ладзіў царкоўныя справы ў спрэчных паміж Рымам і Канстанцінопалем епархіях, дамогся пашырэння правоў папы.
