Галосныя: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др робат Дадаем: vi:Nguyên âm |
дыяграмы да дыяграм |
||
Радок 1:
__NOTOC__
[[Выява:Connor_diagram.png|right|300px|thumb|
У акустычных адносінах галосныя гукі — музычныя [[тон, музыка|таны]] з нязначнымі [[шум]]амі. Кожны галосны, у залежнасці ад формы, якую маюць [[рэзанатар]]ы (поласці рота і глоткі) пры яго вымаўленні, мае пэўную колькасць уласных таноў, якія называюцца ''характэрнымі танамі'' галоснага —- ''фармантамі''. Сукупнасць таноў утварае тэмбр; ім галосныя адрозніваюцца адзін ад аднаго.
== Агульныя ўмовы ўтварэння ==
[[Image:Ipa-chart-vowels_bel.jpg|thumb|300px|right|Дыяграма становішча языка і гукі МФА. Знакі, пастаўленыя парамі, азначаюць неагублены (злева) і агублены (справа) варыянты.]]
Агульныя анатама-фізіялагічныя ўмовы ўтварэння галосных: няіснасць у маўленчым апараце якіх-колечы значных перашкод, што маглі б спрыяць узнікненню фрыкацыйнага шуму; слабая паветраная плынь; напружанасць усіх органаў маўлення.
Радок 29 ⟶ 31:
=== Дыяграма галосных ===
Кожны галосны характарызуецца дзвюмя каардынатамі вышэйшага пункту языка: месцам на гарызантальнай восі моўнага апарату (рад) і месцам на вертыкальнай восі (ступень пад'ёму, пад'ём). Даследаванні маўлення паказваюць, што ў сукупнасці для ўсіх галосных гэтыя каардынаты ў ротавай поласці займаюць пэўную зону, якую прыблізна можна прадставіць у форме эліпса ці ў больш распаўсюджанай, спрошчанай форме гэтай дыяграмы — трапецыі [[кардынальныя галосныя|кардынальных галосных]].
== Некаторыя гукі ==
|