Ян Кавалеўскі: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 53:
У верасні [[1939]] г., пасля эвакуацыі ў [[Румынія|Румынію]], Кавалеўскі працаваў у бухарэстскім камітэце дапамогі поpolskiьскім бежанцам, таксама і кіраваў гэтай структурай. У студзені [[1940]] г. выехаў у Францыю. У Парыжы, па даручэнні генерала [[Уладзіслаў Сікорскі|Сікорскага]], быў суаўтарам накіраванай супраць Германіі саюзніцкага наступлення на [[Балканы|Балканах]]. Перад падзеннем Францыі ў чэрвені [[1940]] г. эваэкуяваўся з Парыжа і праз Іспанію дабраўся да Партугаліі, дзе стаў членам камітэту па справах бежанцаў, спачатку ў [[Фігейра да Фош]], а потым у [[Лісабон|Лісабоне]]. Працаваў там таксама ў створаным па яго ініцыятыве ў лістападзе [[1940]] г. Міжсаюзніцкім камітэце гэтага тыпу.
Кавалеўскі атрымаў ад генерала Сікорскага аняляванне загаду, паводле якога яго выклікалі ў Лондан, а [[15 студзеня]] [[1941]] г. Быў прызначаны кіраўніком падначаленай [[Міністэрства Унутраных спраў|МУС Польшчы]]
Лісабонская пляцоўка стала, разам з дзейнасцю арганізацыі ў Францыі, без сумневу найважнейшым элементам польскай Кантынентальнай Акцыі. Зрэшты, місія, кіраваная палк. Кавалеўскім, лепей ацэньвалася польскім МУС чым французская. Кантынентальная Акцыя на тэрыторыі [[Францыя|Францыі]] і [[Бельгія|Бельгіі]] мела, аднак, абсалютна своеасаблівы і выключны характар, бо там планаваўся ўдзел польскай эміграцыйнай супольнасці ў вайсковых аперацыях (разведка, дыверсія і сабатаж падчас акупацыі, стварэнне польскіх ваенных адзінак у часе вызвалення кантыненту).
|