Улада дожа строга абмяжоўвалася. рознага роду прадпісаннямі.Напрыклад, Дождож ня меў права з'яўляцца на публіцы ўбез адзіночкусуправаджэння, ня мог у адзіночкуаднаасобна сустракацца з замежнымі [[вяльможа]]мі або [[Пасол, пасада|пасламі]], не мог адзін адчыняць афіцыйныя лісты[[ліст]]ы. У дожа не магло быць уласнасці на тэрыторыі іншых дзяржаў. Ён ня мог пакідаць тэрыторыю [[Палац дожаў|Палаца дожаў]] і [[базіліка|базілікі]] [[Сабор Святога Марка|Сан-Марка]].
Звычайна дожы кіравалі да самай смерці, хаця мелісяздараліся выпадкі пазбаўлення пасады. Прыбыткі дожа на паступасадзе былі невялікімі. Пасля [[1501]] г. была распрацаваная працэдура пасмяротнага пакрыцця шкоды, нанесенай дожам у перыяд кіравання, напрыклад у выніку крадзяжоў: [[Суд мёртвых]].
АдзінАдзным з цырыманіяльных абавязкаў дожа складаўсябыло ў ажыццяўленніажыццяўленне цырымоніі ''заручэннезаручынаў дожа з морам''. Дож кідаў кольца ў [[Адрыятычнае мора|Адрыятыку]] з дзяржаўнага карабля — [[Галера|галеры]], якая насіла назву [[Бучынтора]] або [[Венецыянская галера «Буцэнтаўр»|Букентаўр]]. Традыцыя з'явілася пасля [[1000]] г, у адзначэнне заваяваннязаваёвы [[Далмація|ДалмацііДалмацыі]] [[Спіс венецыянскіх дожаў|26]]-м дожам [[Арсеола|Пьетра Арсеола II]].
[[Выява:Doza.png|thumb|150px|Галаўны ўбор дожа]]
Радок 26:
== [[Генуэзская рэспубліка|Генуэзскі дож]] ==
Тытул дожа насіў галава Генуэзскай рэспублікі. Форма кіравання была запазычанаязапазычана ў Венецыі ў [[1339]] годзе з мэтай навесці парадак сярод мноства палітычных сіл, існаваўшых на той момант у рэспубліцы. З [[1384]] да [[1515]] г. найболей годныя і папулярныя грамадзяне займалі пост дожа, за выключэннем перыядаў замежных [[Акупацыя|акупацый]]. У [[1528]] інстытут дожа быў адноўлены [[Арыстакратыя|арыстакратамі]], але абмежаваны тэрмінам кіравання два года. Тытул перастаўспыніў існавацьіснванне, як і ў Венецыі, пад ціскам [[Францыя|французскіх]] заваёўнікаў.
Яшчэ адной рэспублікай[[рэспубліка]]й, якая выбірала дожэйдожаў была маленькая [[Сенарыка]]. Яна звалася так у гонар сталіцы, якая была размешчанна на захад ад [[Церама]] на [[Адрыятычнае мора|Адрыятычным]] узбярэжжы Цэнтральнай Італіі. Тытул існаваў з [[1343]] г. да моманту далучэння рэспублікі да [[Неапалітанскае каралеўства|Неапалітанскага каралеўства]] ў [[1797]] годзе.
