Міхаіл Дзмітрыевіч Скобелеў: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др робат Дадаем: la:Michael Skobelev
др арфаграфія, replaced: -го → -га
Радок 6:
У [[1868]] годзе скончыў [[Імператарская Мікалаеўская ваенная акадэмія|Акадэмію генштаба]] і быў накіраваны для службы ў [[Туркестан]]. Удзельнічаў у [[Сярэднеазіяцкія ўладанні Расійскай імперыі|Хівінскім паходзе]] [[1873]] і ліквідацыі Какандскага паўстанні [[1873]]—[[1876]]. З лютага 1876 вайсковы губернатар [[Ферганская вобласць|Ферганскай вобласці]].
 
Падчас [[Руска-турэцкая вайна, 1877-1878|руска-турэцкай вайны 1877—1878]] фактычна камандаваў (быў начальнікам штаба Зводнай казачай дывізіі) Каўказскай казачай брыгадай падчас 2-гога штурму [[Плеўна|Плеўны]] ў ліпені 1877 і асобным атрадам пры авалоданні Лоўчай у жніўні 1877. Падчас 3-га штурму Плеўны (жнівень 1877) паспяхова кіраваў дзеяннямі левафлангавага атрада, які прадзёрся да Плеўны, але не атрымаў своечасовай падтрымкі ад камандавання. Камандуючы 16-й пяхотнай дывізіяй, удзельнічаў у блакадзе Плеўны і зімовым пераходзе праз Балканы (праз Імітлійскі перавал), адыграўшы вырашальную ролю ў бітве пад Шэйнава. У лютым 1878 заняў [[Сан-Стэфана]] пад [[Стамбул]]ам.
 
Паспяховыя дзеянні Скобелева стварылі яму вялікую папулярнасць у Расіі і Балгарыі, дзе яго імем былі названыя вуліцы, плошчы і паркі ў шматлікіх гарадах. Пасля заканчэння руска-турэцкай вайны вярнуўся ў Туркестан. У 1878—1880 камандаваў корпусам. У 1880—1881 кіраваў 2-й Ахалтэкінскай экспедыцыяй, падчас якой была заваяваная Туркменія. У 1882, знаходзячыся ў Парыжы, выступіў у абарону балканскіх народаў, супраць агрэсіўнай палітыкі Германіі і Аўстра-Венгрыі, што выклікала міжнародныя ўскладненні.