'''Навуко́вы ме́тад''' — сукупнасць асноўных спосабаў атрымання новых [[веды|ведаў]] у рамках любой [[навука|навукі]].
Метад уключае ў сябе спосабы даследавання [[феномен]]аў, сістэматызацыю, карэктыроўку новых і атрыманых раней ведаў. Высновы робяцца з дапамогай правіл і прынцыпаў разважання на аснове эмпірычных (назіраных і [[вымярэньневымярэнне|вымяраных]]) дадзеных аб аб'екце. Базай атрымання дадзеных зьяўляюцца назіранні і [[эксперымент]]ы. Для тлумачэння назіраных [[факт]]аў высоўваюцца [[гіпотэза|гіпотэзы]] і будуюцца [[тэорыя|тэорыі]], на падставе якіх фармулююцца высновы і здагадкі. Атрыманыя [[прагноз]]ы правяраюцца экспэрымэнтам або зборам новых фактаў.
Важным бокам навуковага мэтаду, яго неад'емнай часткай для любой навукі, зьяўляецца патрабаваньнепатрабаванне [[аб'ектыўнасьць|аб'ектыўнасьці]], выняткоўвалае суб'ектыўнае тлумачэньнетлумачэнне вынікаў. Не павінны прымацца на веру якія-небудзь сьцьвярджэньнісьцвярджэнні, нават калі яны зыходзяць ад аўтарытэтных навукоўцаў. Для забесьпячэньнязабеспячэння незалежнай праверкі, праводзіцца дакумэнтаваньнедакумэнтаванне назіраньняўназіранняў, забясьпечваеццазабяспечваецца даступнасьць для іншых навукоўцаў усіх зыходных дадзеных, мэтодык і вынікаў дасьледаваньняўдаследаванняў. Гэта дазваляе не толькі атрымаць дадатковае пацьверджаньнепацверджанне шляхам узнаўленьняузнаўлення экспэрымэнтаў, але і крытычна ацаніць ступень адэкватнасьці ([[Валіднасьць|валіднасьці]]) экспэрымэнтаў і вынікаў у дачыненьнідачыненні да правяранай тэорыі.