Фелікс Мендэльсон: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.7.1) (робат Мяняем: hu:Felix Mendelssohn-Bartholdy
др →‎Біяграфія: арфаграфія, replaced: цьц → цц
Радок 9:
У 1812 Мендэльсон пераязджае з сям'ёй у [[Берлін]], дзе з 1817 пачынае займацца музыкай з К. Цельтером, а ў 1821 знаёміцца з Гётэ. На фарміраванне эстэтычных поглядаў Мэндэльсона значна паўплывала зносіны з выбітнымі прадстаўнікамі навуковай і мастацкай думкі (В. Гумбольдт, Г. Гейнэ, Э. Т. А. Гофман, К. М. Вэбэр, Н. Паганіні); вялікую ролю адыгралі шматгадовы кантакт з Ы В. Гётэ, прывіў Мендэльсону сімпатыі да класічнага мастацтва, а таксама курс лекцый Г. Гегеля па эстэтыцы, які быў праслуханага Мендэльсона у Берлінскім універсітэце.
 
Стварэнне увертюры да камедыі У. Шэкспіра «Сон у летнюю ноч» (1826) - сведчанне ранняй творчай сталасці Мендэльсона. Значнай падзеяй у музычнаму жыцьцяжыцця таго часу было выкананне пад кіраўніцтвам Мендэльсона пасля шматгадовага забыцця «Страсці па Матфей» Баха (1829). Адначасова Мендэльсон атрымаў славу кампазітара, піяніста, скрыпача. У 1829-32 Мендэльсон падарожнічаў па Еўропе, дарожныя ўражанні адбіліся ў «Італьянскай», «шатландскай» сімфоніі і іншых творах.
 
У 1833 Мендэльсон кіраваў Нижньорейнськимы музычнымі фестывалямі, у 1833-35 музик-дырэктар у Дзюсэльдорф (пад кіраўніцтвам Мендэльсона ўпершыню выкананы многія творы Г. Ф. Гендэль, Баха, В. А. Моцарта, Л. Бетховена). З 1835 дырыжор і кіраўнік аркестра Гевандхауза ў Лейпцыгу, які атрымаў дзякуючы Мендэльсона сусветную вядомасць. У 1843 па ініцыятыве Мендэльсона адкрылася Лейпцыгскага кансерваторыя.
 
 
==Творчасць==