Энергія ветру: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др вікіфікацыя |
др вікіфікацыя |
||
Радок 2:
[[Выява:Windmill.jpg|thumb|Ветравы генератар]]
[[Выява:Tehachapi wind farm 3.jpg|thumb|Ветраная ферма ў [[Каліфорнія|Каліфорніі]]]]
'''Эне́ргія ве́тру''' — натуральная, [[Аднаўляльная энергія|узнаўляльная]] крыніца [[энергія|энергіі]]. У пачатку [[1980-я|1980-х]], кошт кВт·гадзіны складала 40 цэнтаў, у канцы [[1990-я|1990-х]] яна знізілася да 5 цэнтаў. Энергія ветру стала танней за [[электраэнергія|электраэнергію]] атрымліваемай на цеплавых [[электрастанцыя]]х. Першы ветраэлектрагенератар быў сканструяваны ў [[Данія|Даніі]] ў [[1890]] годзе. Праз 20 гадоў у краіне працавалі сотні аналагічных установак. Энергія ветру вельмі вялікая. Яе запасы ў свеце складаюць 170 трлн кВт·г у год. Гэту энергію можна атрымліваць не забруджваючы [[навакольнае асяроддзе]]. Але ў ветру ёсць два істотных недахопы: яго энергія рассеена ў прасторы і вецер часта змяняе напрамак.
Чалавек выкарыстоўваў энергію ветру тысячагоддзямі. Старажытныя [[парус]]ныя караблі, млыны, выкарыстоўвалі энергію ветру для руху, пампавання вады, памолу зерня. Яшчэ ў [[Персія|Персіі]] згадваецца ўжыванне ветравых млыноў у [[II стагоддзе да н.э.|II ст. да н.э.]] Цяпер вецер выкарыстоўваецца для выпрацоўкі электрычнасці. Гэта можа быць генератар, які забяспечвае электрычнасцю [[ферма|ферму]] ці складаныя сістэмы, якія забяспечваюць энергіяй электрасістэму. Маленькія турбіны выпрацоўваюць толькі 500 ват, чаго хапае толькі для [[тэлевізар]]а, а магутнасць самых вялікіх складае некалькі мегават, што можа забяспечыць невялікі горад. У складаных сістэмах, якія маюць назву ветранымі фермамі, звычайна выкарыстоўваюць турбіны магутнасцю каля 300 кВт, усталяваныя на вышыні да 50 метраў, а дыяметр лопасцяў можа скласці да 30 метраў.
Ветравыя турбіны ставяць толькі ў месцах дзе дастаткова ветравых рэсурсаў — сярэднегадавая хуткасцю ветру 6—25 м/с. Такія месцы звычайна знаходзяцца на узгорыстай, часта ўзбярэжнай мясцовасці. У краінах Еўропы ветраэнергетычныя магутнасці маюць некалькі варыянтаў базіравання: унутрыкантинентальнае (ВЭС і адзінкавыя ВЭУ унутры кантынента); узбярэжнае (ВЭС размяшчаюцца паблізу або ўздоўж марскога берага); марское (ВЭС размяшчаюцца ў адкрытым моры паблізу узбярэжжа). Для ацэнкі прыдатнасці пляцовак пад будаўніцтва ВЭУ праводзяцца назіранні і даследванні, складаюцца [[карта вятроў|карты вятроў]], пляцоўкі пашпартызуюцца што палягчае выбар мадыфікацыі ВЭУ для кожнай пляцоўкі. Значным крытэрам у вызначэнні пляцовак
Ветравыя турбіны маюць нязвыклы выгляд а іх размяшчэнне ў месцах з добрай бачнасцю прывяло да ўзнікнення ў грамадстве занепакоенасцю парушэннем традыцыйных відаў прыроды. Праблемай
Сучасныя турбіны — складаныя структуры, якія павінны вытрымліваць складаныя абставіны [[шторм]]аў і вятроў, заставаючыся лёгкімі і прыгоднымі да работы пры невялікім ветры. [[Ротар]] разлічаны для работы на сталай хуткасці (звычайна 34 абароты за мінуту), а вугал лопасцей аўтаматычна рэгулюецца для дасягнення гэтай хуткасці. Верхавіна турбіны так сама паварочваецца па ветры. Лопасці турбіны, даўжыня якіх можа дасягаць 15 метраў, збіраюць у ручную з кампазітнага шклавалаконнага матэрыялу, арміраванага дрэвам ці алюмініем. Тэхніка зборкі развілася з метадаў выпрацоўкі сучасных ветразевых [[яхта]]ў. Лопасці могуць выпрацоўвацца са [[сталь|сталі]].
Радок 14:
Канструктыўна ветравая турбіна складаецца з ветракола з лопасцямі, павышаючага [[рэдуктар]]а, ветрагенератара, усталяванага на мачце, [[інвертар]]а, [[акумулятарная батарэя|акумулятарнай батарэі]]. Часта, для надзейнасці ў склад такой аўтаномнай сістэмы электразабеспячэння дадаюць блокі [[сонечная батарэя|сонечных батарэй]] і бензінавы (дызельны) [[электрарухавік]]. Прынцып дзеяння ветрагенератара: моц ветру круціць ветракола з лопасцямі, перадаючы рух праз рэдуктар на стрыжань генератара. Такім чынам, рэалізуецца прынцып пераўтварэння [[механічная энергія|механічнай энергіі]] ў электрычную. Магутнасць ветрагенератара залежыць ад памераў ветракола, хуткасці ветру, вышыні мачты. Інвертар уяўляе сабой вузел, які выконвае задачу пераўтварэння электрычнага тока ў сінусаідальны і дадатковую стабілізацыю [[напружанне|напружання]]. У буферы з інвертарам працуе акумулятар, які перадае напружанне ў сетку нагрузкі пры адсутнасці ветру.
Самым малым з ветрагенератараў
Па дадзеным міністэрства энергетыкі [[ЗША]] ветравая электраэнергія складае менш за 1 % усёй энергіі, вырабляемай у ЗША, на долю вугалю прыходзіцца 52 %. У гэтай вобласці ЗША адстаюць ад [[Еўрапейскі Саюз|Еўрапейскага Саюза]], дзе ў [[2002]] годзе вытворчасць ветравой электраэнергіі ўзрасло на 33 % і дасягнула адзнаку 23.056 МВт, у параўнанні з 4.685 МВт у ЗША. Больш за 70 % ветравой электраэнергіі, вырабляемай у свеце, выпрацоўваецца ў [[Еўропа|Еўропе]].
|