Уладзімір Васільевіч Гніламёдаў: Розніца паміж версіямі

{{вызнч|1='''Уладзімір ГНІЛАМЁДАЎ}}''' (нар. [[{{ДН|26 снежня]] [[|12|1937]]}}, в. Кругель Камянецкага р-на), — беларускі літаратуразнавец, доктар філалагічных навук, акадэмік.

Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Скончыў філалагічны факультэт Брэсцкага педагагічнага інстытута (1959). Служыў у Савецкай Арміі (1959-19611959—1961). Працаваў завучам Тамашоўскага дзіцячага дома, настаўнікам Камароўскай сярэдняй школы Берасцейскага раёна. У 1965 скончыў аспірантуру пры Інстытуце літаратуры імя Я. Купалы АН БССР і быў залічаны навуковым супрацоўнікам гэтага ж інстытута. У 1969-19761969—1976 працаваў у апараце ЦК КП Беларусі інструктарам, затым загадчыкам сектара мастацкай літаратуры. З 1976 - — намеснік дырэктара Інстытута літаратуры імя Я. Купалы АН БССР, з 1977 адначасова загадчык аддзела тэорыі літаратуры. Член СП СССР з 1972. Цяпер працуе галоўным рэдактарам выдавецтва «Галіяфы».

У друку выступае як крытык і літаратуразнавец з 1962. Выдаў брашуры «Лірычны летапіс часу» (1967), «Ленін у сэрцы» (1968), «Сучасная беларуская паэзія» (1969), «Пафас жыццесцвярджэння: Вобраз чалавека актыўнай жыццёвай пазіцыі ў сучаснай беларускай паэзіі» (1985). Аўтар манаграфіі «Традыцыі і наватарства» (1972), «Сучасная беларуская паэзія: Творчая індывідуальнасць і літаратурны працэс» (1983), «Іван Мележ: Нарыс жыцця і творчасці» (1985), зборнікаў літаратурна-крытычных артыкулаў «Упоравень з часам» (1976), «Як само жыццё» (1980), «Ля аднаго вогнішча» (1984), «Класікі і сучаснікі» (1987), «Ад даўніны да сучаснасці» (2001), «Я. Купала. Жыццё і творчасць» (2002). Адзін з аўтараў кнігі «У. І.  Ленін і Кастрычніцкая рэвалюцыя ў беларускай літаратуры» (з [[С. Лаўшук]]ом, [[Л. Савік]], 1987).

|* {{крыніцы/БП 1917-90|Гніламёдаў Уладзімір}}

|* Гніламёдаў Уладзімір // Выдавецтва «Галіяфы»: Афіцыйны сайт  — Эл.рэсурс goliafy.com