Язэп Найдзюк: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
JerzyKundrat (размовы | уклад) + |
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 2:
== Біяграфічны нарыс ==
Вучыўся ў сярэдняй школе ў Бойдатах і Вярэйках Ваўкавыскага павета. Пасля сканчэння школы (1823) паступіў у Ваўкавыскую настаўніцкую семінарыю, аднак з фінансавых прычын быў вымушаны перапыніць навучанне. Увосень 1925 перабраўся ў [[Вільня|Вільню]], напачатку працаваў на транспарце. Як вольны слухач, навучаўся на гістарычным факультэце Віленскага ўніверсітэта. Далучыўся да беларускага нацыянальнага руху, чаму спрыялі беларускія дзячаы ў Вільні [[Ф. Ярэміч]] і [[А. Станкевіч]]. Працаваў друкаром у Беларускай друкарні імя Ф. Скарыны, хутка стаў яе дырэктарам (1926—1941). Належаў да [[БХД, 1917|БХД]]. Рэдагаваў часопіс [[Шлях моладзі (
У час [[2СВ|II сусветнай вайны]] з восені 1941 жыў у [[Мінск]]у, працаваў у школьным інспектараце. Спачатку займаўся выданнем часопіса [[Беларуская школа (1942)|«Беларуская школа»]], які меў кампенсаваць нястачу дазволеных акупацыйнымі ўладамі падручнікаў. З канца 1942 стаў тэхнічным кіраўніком «[[Выдавецтва школьных падручнікаў і літаратуры для моладзі ў Менску]]» (ВШПЛМ), супрацоўнічаў з мінскімі газетамі. Быў намеснікам члена Галоўнай рады [[Беларуская народная самапомач|Беларускай народнай самапомачы]]. У 1943 (на вокладчы 1944) у Мінску было выпушчана (кірылічным шрыфтам) 2-ое, значна пашыранае выданне кнігі «Беларусь учора і сяння», якая ў 1944 выкарыстоўваўся як падручнік у школах на тэрыторыі [[Генеральная акруга Беларусь|Генеральнай акругі Беларусь]].<ref>Кніга Я. Найдзюка выйшла пад рэракцыяй I. Сівіцы, польскага немца, працаўніка аддзелу культуры і палітыкі генеральнага камісара Беларусі. І. Сівіца паправіў тэкст у кірунку, які адпавядаў нямецкай акупацыйнай палітыцы.</ref>
|