Паспалітае рушэнне: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др афармленне
Радок 1:
{{пачатак артыкулу}}
{{вызнч|1=паспалітае'''Паспалітае рушэнне}} ''' — мабілізацыя ўсіх ваеннаабязаныхваеннаабавязаных<ref>феадалаў  — баяраў, шляхты</ref> краіны (expeditio generalis) або аднаго ці некалькіх [[ваяводства]]ў ці [[павет]]аў, апалчэнне, агульны паход у [[Польшча|Польшчы]] і [[ВКЛ]].
 
Структура, прынцыпы фарміравання і арганізацыі войска ВКЛ да 2-ой пал. 14 - — 15 ст. малавядомыя з-за адсутнасці крыніц. Напр. польскі гісторык [[Г. ЛаўмяньскіЛаўмянскі]] атаесамліваеатаясамлівае згаданую Ягайлам у 1387, у прывілеі выдадзеным пасля заключэння Крэўскай уніі, «''пагоню''» з паспалітым рушэннем, добра вядомым як асноўная форма вайсковай арганізацыі ВКЛ у 16 ст.
 
Да сяр. [[16 ст.]] паспалітае рушэнне складала аснову ўзброеных сіл ВКЛ, але [[Лівонская вайна]] паказала, што яно не ў стане выконваць функцыі абароны дзяржавы. Збор паспалітага рушэння быў працяглым па часе і ўжо не быў сапраўды усеагульнай мабілізацыяй ўсіх ваеннаабавязаных пэўнай мясцовасці, бо вялікая колькасць шляхты ўхілялася ад выезду на вайну. Нізкая дысцыпліна не дазваляла цалкам выкарыстоўваць і слабыя баявыя магчымасці паспалітага рушэння.<ref>Сагановіч Г. М.  Войска Вялікага княства Літоўскага ў XVI–XVIIXVI—XVII ст. - — Мн., 1994. - — С. 13.</ref><ref>Янушкевіч А. Ваенныя дзеянні паміж Вялікім княствам Літоўскім і Маскоўскай дзяржавай у 60-я гады XVI ст. // Białoruskie Zeszyty Historyczne №  14. - — Białystok, 2000. - — С. 55.</ref>
 
{{зноскі}}
 
 
[[Катэгорыя:Польшча]]