Светлагорскае благачынне: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі |
дапаўненне |
||
Радок 21:
==З [[Гісторыя Беларусі|гісторыі]]==
Землі ніжняга цячэння [[рака|р.]] [[Бярэзіна]], дзе размешчана [[Сучаснасць|сучаснае]] Светлагорскае благачынне, у [[10 ст.|10]] — [[12 ст.|12]] [[стагоддзе|стагоддзях]] знаходзіліся ў складзе [[Тураўскае княства|Тураўскага княства]]<ref>Ілюстраваная храналогія гісторыі Беларусі. [[Мінск|Мн.]], [[1995]], с. 21. — ISBN 985-11-0020-X.</ref>, і, відавочна, уваходзілі ў [[Тураўская епархія|Тураўскую епархію]] (вядомая з [[1005]] г.). Раннія звесткі аб хрысціянах на гэтых землях вывучаюцца па [[Археалогія Беларусі|археалагічных]] знаходках. Напрыклад, пры раскопках рэшткаў старадаўняга паселішча ля в. Прудок Светлагорскага [[раён]]а быў выяўлены [[бронза]]вы нацельны [[крыж]]ык. Ён арнаментаваны складаным рэльефным узорам і адносіцца да апошняй чвэрці [[11 ст.|11]] — першай чвэрці 12 ст.ст. ([[Археалогія|археолаг]] Н. М. Дубіцкая, 1987 г.).
Існуюць звесткі аб храмах і прыходах, якія дзейнічалі раней у межах [[Сучаснасць|сучаснага]] Светлагорскага благачыння.<ref>ГРАБЯНЧУК І. В. З гісторыі праваслаўных цэркваў / Памяць: Светлагорск і Светлагорскі раён. У 2-х кн. Кн. 2. Мн., 2004, с. 693 — 694.</ref> У [[19 ст.|19]] — пач. [[20 ст.]] большасць з іх уваходзілі ў ІІ-ую [[Бабруйск]]ую благачынную акругу. Усе храмы былі драўляныя, за выключэннем Парыцкай царквы св. Марыі Магдаліны; да нашага часу не захаваліся.▼
▲Існуюць звесткі аб храмах і прыходах, якія дзейнічалі раней у межах
=== Вядомыя з [[18 стагоддзе|18 стагоддзя]] ===
'''Якімава Слабада'''. [[1745]] год — князь Сангушка прызначыў ссыпку [[хлеб]]а для прычту тутэйшага храму<ref name=JS/J>Невядома, ці былі храмы ў Якімавай Слабадзе і Яўтушкавічах у [[18 стагоддзе|18 стагоддзі]] праваслаўнымі альбо грэка-каталіцкімі</ref>. [[1854]] — на сродкі вотчыннага ўладальніка Івана [[Адамовіч]]а ў вёсцы пабудавана ''Мікалаеўская царква'' (верагодна, на месцы больш старадаўняй), метрычныя кнігі захоўваліся з [[1796]] г. Прыход у 1879 г.: сяло Якімаўская Слабада, вёскі Баравікі, Васілевічы, Дабрагошча, Заброддзе, Курган, Ляды, прыхаджан: 748 мужчын, 793 жанчыны.
'''Яўтушкавічы''' (зараз — Прасвет), ''храм у імя Раджаства Маці Божай.'' Пабудаваны ў [[1753]] г. на сродкі вотчынных уладальнікаў Корсакаў
[[Выява:Здудзіцкі каменны крыж.JPG|thumb|[[Здудзіцкі каменны крыж]]]]
Радок 56 ⟶ 58:
=== У наш час ===
Зямлю пад будаўніцтва храма Святых Першавярхоўных Апосталаў Пятра і Паўла ў Светлагорску асвяціў благачынны [[Мазыр]]скай акругі протаіярэй Васіль Тур. [[17 снежня]] [[1989]] [[год]]а Мітрапаліт [[Мінск]]і і [[Слуцк]]і, [[Патрыярх Маскоўскі і ўсяе Русі|Патрыяршы]] [[Экзарх|Экзарх]] Усея [[Беларусь|Беларусі]] [[Філарэт (Вахрамееў)|Філарэт]] асвяціў храм. Настаяцелі храма: з 1989 па [[2003]] — протаіярэй Ігар Лазоўскі (+2003), з 2003 — протаіярэй Уладзімір Сямёнаў (благачынны Светлагорскай акругі)
У [[1996]] г. протаіярэй Ігар Лазоўскі асвяціў месца пад храм у в. Вузнаж. Храм асвечаны ў [[2008]] г.
| |||