Джодзі Уільямс: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.7.1) (робат Дадаем: cs:Jody Williams
+
Радок 1:
'''Джодзі УільямсУ{{*|І}}ЛЬЯМС''' (анг. Jody Williams, нар. [[9 кастрычніка]] [[1950]]) —, Братлебаро, [[штат Вермонт]], [[ЗША|амерыканская]]) — амерыканская грамадская актывісткадзяячка і выкладчык; заснавальнік Міжнароднага руху за забарону супраціпехотных мін, лаўрэат [[Нобелеўская прэмія міру|Нобелеўскай прэміі міру]] 1997 года.
 
== Біяграфія ==
У 1972 годзе атрымала ступень бакалаўра мастацтваў у Універсітэце Вермонта, у 1974 — ступень магістра ў галіне выкладання іспанскай мовы і англійскай ў якасці другой мовы (анг.: English as a Second Language) у вермантскай Школе міжнароднага навучання. У 1984 годзе Школай міжнародных даследаванняў Універсітэта Джонса Хопкінса ёй была прысвоена ступень магістра мастацтваў у галіне міжнародных адносін.
 
Пасля працы выкладчыкам у Мексіцы, Вялікабрытаніі і Вашынгтоне пачала весці гуманітарную дзейнасць у краінах, якія развіваюцца. 3 1984 адна з каардынатараў Адукацыйнага праекта ў [[Нікарагуа]] і [[Гандурас]]е. У 1986 заняла пасаду намесніка дырэктара лос-анджэлескай дабрачыннай арганізацыі па аказанні медыцынскай дапамогі ў [[Сальвадор]]ы.
Нарадзілася ў 1950 годзе ў амерыканскім горадзе Братлебаро, [[штат Вермонт]]. У 1972 годзе атрымала ступень бакалаўра мастацтваў у Універсітэце Вермонта, у 1974 — ступень магістра ў галіне выкладання іспанскай мовы і англійскай ў якасці другой мовы (анг.: English as a Second Language) у вермантскай Школе міжнароднага навучання. У 1984 годзе Школай міжнародных даследаванняў Універсітэта Джонса Хопкінса ёй была прысвоена ступень магістра мастацтваў у галіне міжнародных адносін. Пасля працы выкладчыкам у Мексіцы, Вялікабрытаніі і Вашынгтоне пачала весці гуманітарную дзейнасць у развіваюцца краінах. У 1986 годзе заняла пасаду намесніка дырэктара лос-анджэлескай дабрачыннай арганізацыі па аказанні медыцынскай дапамогі ў Сальвадоры. У 1992 годзе ўзначаліла Міжнароднае рух за забарона проціпяхотных мін (International Campaign to Ban Landmines). Высілкамі арганізацыі і асабіста Уільямс ў 1997 годзе была падпісана Канвенцыя аб забароне вытворчасці і выкарыстання проціпяхотных мін (аднак некаторыя краіны, у прыватнасці ЗША, Расія і Кітай, адмовіліся ад падпісання пагаднення). За дзейнасць, накіраваную на забарону і ліквідацыю супрацьпехотных мін, Уільямс і ўзначальвае ёю рух сталі лаўрэатамі [[Нобелеўская прэмія міру|Нобелеўскай прэміі міру]] (1997). У 2003 годзе Уільямс выступіла заўзятым праціўнікам амерыканскай ваеннай кампаніі ў [[Ірак]]у, за што нават была падвергнутая арышту.
 
У 1992 ўзначаліла Міжнароднае рух за забарону супрацьпяхотных мін (International Campaign to Ban Landmines), каардынатар Сусветнай кампаніі за забарону супрацьпяхотных мін. У межах апошняй кампаніі наведала шмат краін, дзе сустракалася з прадстаўнікамі ўрадаў і грамадскасці, арганізоўвала лекцыі і семінары (на пач. 1990-х г. у раёнах узброеных канфліктаў засталося больш за 110 млн. неабясшкоджаных мін). Вынікам яе намаганняў у 1997 годзе была падпісана Канвенцыя аб забароне вытворчасці і выкарыстання супрацьпяхотных мін (аднак некаторыя краіны, у прыватнасці ЗША, [[Расія]] і [[Кітай]], адмовіліся ад падпісання пагаднення). За дзейнасць, накіраваную на забарону і ліквідацыю супрацьпехотных мін, Уільямс і ўзначальвае ёю рух сталі лаўрэатамі [[Нобелеўская прэмія міру|Нобелеўскай прэміі міру]] (1997).
 
У 2003 годзе Уільямс выступіла заўзятым праціўнікам амерыканскай ваеннай кампаніі ў [[Ірак]]у, за што нават была падвергнутая арышту.
 
{{Нобелеўская прэмія/мір 1976—2000}}