Байкал: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 35:
== Прытокі і сцёк ==
У Байкал ўпадаюць 336 рэк і ручаёў, аднак улічваюцца толькі пастаянныя прытокі. Самыя буйныя з іх - [[рака Селенга|Селенга]], [[рака Верхняя Ангара|Верхняя Ангара]], [[рака Баргузін|Баргузін]], [[рака Турка|Турка]], [[Рака Снежная|Снежная]], [[Рака Сарма|Сарма]]. З возера выцякае адна рака - [[рака Ангара|Ангара]].
== Лёд ==
Перыяд ледастава ў сярэднім 9 студзеня - 4 мая; замярзае Байкал цалкам, акрамя невялікага, у 15-20 км працягласцю, ўчастка, які знаходзіцца ля пачатку Ангары. Перыяд суднаходства для пасажырскіх і грузавых судоў звычайна з чэрвеня па верасень; навукова-даследчыя судны пачынаюць навігацыю ўслед за вызваленнем возера ад [[лёд]]у і завяршаюць яе з замярзаннем Байкала, г.зн. з мая па студзень.
Да канца зімы таўшчыня лёду на Байкале дасягае 1 м, а ў залівах - 1,5-2 м. Пры моцным марозе расколіны, якія маюць мясцовую назву «станавыя шчыліны», разрываюць лёд на асобныя палі. Даўжыня такіх расколін - 10-30 км, а шырыня - 2-3 м. Парывы адбываюцца штогод прыкладна ў адных і тых жа раёнах возера. Суправаджаюцца яны гучным трэскам, якія нагадваюць грымоты ці стрэлы з гармат. Чалавеку, які стаіць на лёдзе, здаецца, што ледзяное покрыва лопаецца акурат пад нагамі і ён зараз праваліцца ў бездань. Дзякуючы расколінам ў лёдзе рыба на возеры не гіне ад недахопу кіслароду. Байкальскі лёд, акрамя таго, вельмі празрысты, і скрозь яго пранікаюць сонечныя прамяні, таму ў вадзе бурна развіваюцца планктонныя водарасці, якія вылучаюць [[кісларод]]. Па берагах Байкала можна назіраць зімой ледзяныя гроты і набрызгі.
* [http://baikal.mobi baikal.mobi]
| |||