Томас Тарквемада: Розніца паміж версіямі

'''Томас Тарквемада''' (ісп. {{lang-es|Tommáso de Torquemada}}; [[1420]] - — [[16 верасня]] [[1498]]) — заснавальнік —заснавальнік[[Іспанская інквізіцыя|іспанскай інквізіцыі]], першы вялікі інквізітар Іспаніі.

Томас паходзіў з іспанскай сям'і і прыходзіўся пляменнікам кардыналу Хуану дэ Тарквемадзе. Бацька Томаса Тарквемада - — Ян быў слугою Дамініканскага ордэна, прымаў удзел у Канстанцкім саборы.

Атрымаўшы багаслоўскую адукацыю і адрозніваючыся аскетычным схільнасцямі, Тарквемада паступіў у дамініканскі ордэн, ў 1459 годзе стаў прыёрам аднаго з найважнейшых манастыроў ў Сеговіі, а потым - — духоўнікам Кастыльскай інфанты Ізабелы. Ён спрыяў яе ўзвядзенню на трон і заключэнню шлюбу з Фердынандам Арагонскім, на якога таксама аказваў вялікі ўплыў. Дзякуючы суроваму і непахіснаму характару, рэлігійнаму запалу і багаслоўскай начытанасці, яго ўплыву падпарадкоўваўся і Папа.

Галоўнай задачай Тарквемады было рэлігійнае і палітычнае аб'яднанне Іспаніі. Для дасягнення гэтай мэты ён рэарганізаваў і пашырыў дзейнасць інквізіцыі. У 1483  г. Тарквемада быў прызначаны «вялікім інквізітарам» Кастыліі, а затым і Арагона.

Выгнанне яўрэяў (1492) і маўраў (1502, адбылося ўжо пасля яго смерці) з Іспаніі, канфіскацыя маёмасці асуджаных інквізіцыяй, спаленне ерэтыкоў на вогнішчах - — такія былі вынікі дзейнасці Тарквемады-інквізітара. На яго сумленні сотні спаленых. Агульная колькасць аўта-да-фе падчас Тарквемады ацэньваецца ў 2,200, палова з гэтага ліку - — саламяныя пудзілы асоб, якія памерлі да арышту або былі ў недасягальныя для інквізіцыі.

Дзякуючы ж дзейнасці Тарквемады як палітыка стала магчымым аб'яднанне каралеўстваў Кастылія і Арагон ў адзінае каралеўства Іспанія. Пасля [[Іспанія]] стала адной з самых магутных дзяржаў Еўропы, паклала пачатак каланізацыі Новага Свету і з'явілася "«культурнай матрыцай"» усёй Лацінскай Амерыкі. Па гэты дзень у лацінаамерыканскіх краінах ёсць ідыёма, якую можна перавесці як «маці-бацькаўшчына». Гэтым словам пазначаюць Іспанію.