Віталь Вітальевіч Катаеў: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Скараціла цытату крыху, арфаграфія
Радок 33:
В. В. Катаеў у сваёй выканальніцкай дзейнасці заўсёды шукаў новыя шляхі. Многія яго канцэрты і гастрольныя выступленні ламалі савецкія стэрэатыпы ўспрымання сучаснай заходняй музыкі. Смеласць, неабходная для выканання твораў некаторых савецкіх і сучасных заходніх аўтараў, нараджалася з яснага разумення сваёй мастацкай мэты. Гэтая артыстычная бескампраміснасць і адмова ўступіць у КПСС адбіліся ў далейшым на кар'еры В. В. Катаева, пазбавіўшы яго шматлікіх магчымасцяў і больш высокага становішча ў афіцыйнай музычнай іерархіі краіны, аднак талент, моцны характар ​​і велізарная працаздольнасць дазвалялі яму дасягаць пастаўленых перад сабой творчых мэтаў.
 
У 1963 ён выканаў у Мінску 13-ю сімфонію [[Дзмітрый Дзмітрыевіч Шастаковіч|Дз. Дз. Шастаковіча]] — неўзабаве пасля маскоўскай (сусветнай) прэм'еры, якая выклікала вострую рэакцыю афіцыйнага савецкага кіраўніцтва. В. В. Катаеў успамінае<ref>'''В.  В.  Катаев'''. [http://libelli.narod.ru/music/shostakovich/symph13.html «Умирают в России страхи». О том, как в марте 1963 года в Минске исполняли 13-ю симфонию Шостаковича]</ref>:<blockquote>Здавалася, ужо нішто не можа перашкодзіць выкананню сімфоніі, але за пяць дзён да канцэрта мне раптам з Масквы патэлефанаваў К. Кандрашын і папрасіў тэрмінова вярнуць аркестравыя партыі, таму што быццам бы дзе-то намячаецца выкананне сімфоніі пад яго кіраваннем. Раніцай наступнага дня перад рэпетыцыяй я паведаміў пра гэта аркестру. Музыкі выслухалі мяне з неверагодным хваляваннем: у той напружанай абстаноўцы, пасля пераадолення столькіх перашкод немагчыма было і ўявіць сабе адмену канцэрту.
 
{{Пачатак цытаты}}Здавалася, ужо нішто не можа перашкодзіць выкананню сімфоніі, але за пяць дзён да канцэрта мне раптам з Масквы патэлефанаваў К. Кандрашын і папрасіў тэрмінова вярнуць аркестравыя партыі… Раніцай наступнага дня перад рэпетыцыяй я паведаміў пра гэта аркестру… Тады вырашылі, што пасля рэпетыцыі кожны музыка возьме дадому сваю партыю і да раніцы перапіша яе, а заўтра вечарам цягніком адправім ноты з бібліятэкарам у Маскву.
 
На наступны дзень кожны музыка ставіў на пульт дзве партыі — арыгінал і сваю, перапісана, каб падчас рэпетыцыі выправіць магчымыя апіскі.
 
З асаблівай удзячнасьцюудзячнасцю дагэтуль успамінаю удзельнікаўўдзельнікаў выканання 13-й сімфоніі ў Мінску, асабліва музыкаў Дзяржаўнага сімфанічнага аркестра Беларусі,<!--Тут мабыць трэба «якія перапісалі»?--> перапісаў увесь камплект аркестравых партый пятичастнойпяцічасткавай сімфоніі для поўнага трайнога складу духавых, арфы, фартэпіяна, мноства ўдарных і вялікай колькасці струнных — больш за семдзесят партый ! Гэты камплект аркестравых партый да гэтага часу знаходзіцца ў бібліятэцы аркестра. Я не ведаю падобнага выпадку ў канцэртнай практыцы аркестраў былога СССР, не кажучы аб канцэртнам жыцці іншых краін.</blockquote>{{Канец цытаты}}
 
Сярод пастановак В. В. Катаева, якія сталі падзеямі у музычным жыцці Мінска і Беларусі, «Ваены рэквіем» Б. Брытэна, «Сімфонія псаломаў» І. Стравінскага, сімфонія «Песня аб зямлі» Г. Малера, араторыя А. Анегера «Жанна д'Арк на вогнішчы» (у сцэнічнай рэдакцыі), шматлікія творы беларускіх камапзытараў.
Радок 50:
 
== Спасылкі ==
* Столярчук К. «[http://www.belarus.su/minsk_ev/99/russia/3_3/sim16.htm Симфония о смысле бытия]» («Вечерний Минск», 1999, №49№ 49, 16 марта);
 
[[Катэгорыя:Музыканты]]