{{вызнч|1='''Ідумея}}, {{вызн2|1=Эдом}} ''' — назва гістарычнай часткі [[Палесціна|Палесціны]] на поўдзень ад [[Мёртвае мора|Мёртвага мора]]. Першапачатковымі яе жыхарамі былі [[харэі]], якія потым змяшаліся з заваёўнікамі і стварылі магутную дзяржаву. Пазней, калі сфарміравалася [[Іудзейскае царства]], ідумеі, нягледзячы на падтрымку [[аманіты|аманітаў]] і [[маавіцяне|маавіцян]], былі разгромлены іудзеямі. Паводле [[Біблія|Бібліі]] гэтая тэрыторыя належала Ісаву, першароднаму сыну Ісака і Равекі, нашчадку патрыярха [[Якаў, патрыярх|Якава]]<ref name="СкТв">Скарына Ф.: Творы...Творы… С. 167.</ref>. Спрадвечная варожасць да іудзеяў дасягнула найвышэйшага напалу ў часы аслаблення яўрэйскай манархіі, калі [[Навухаданосар II]] асадзіў [[Іерусалім]] ідумеі адразу перайшлі на бок [[халдзеі|халдзеяў]] і прымалі ўдзел у грабяжах і забойствах сваіх былых заваёўнікаў, садзейнічаючы разарэнню Іудзейскага царства. Пасля разгрому Іудзейскага царства і вываду яго жыхароў у [[вавілонскі палон іудзеяў|вавілонскі палон]], ідумеі авалодалі спустошанай зямлёю. Гэта племя і гістарычная назва іх зямлі канчаткова сышлі з гістарычнай арэны пасля разбурэння Іерусаліма [[Рымская імперыя|рымлянамі]] ў [[1 ст.]]<ref name="СкТв">Скарына Ф.: Творы...Творы… С. 152.</ref>