Манах: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Krupski Oleg (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Krupski Oleg (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 6:
Традыцыя лічыць заснавальнікамі хрысціянскага манаства [[Егіпет|егіпецкіх]] падзвіжнікаў святых Антонія Вялікага і Пахомія. На [[Русь|Русі]] заснавальнікамі манаства лічаць вялебных Антонія і [[Феадосій Пячэрскі|Феадосія]] Пячэрскіх, якія стварылі ў [[XI]] ст. [[Кіева-Пячэрская лаўра|Кіева-Пячэрскі манастыр]].
 
У хрысціянстве першыя манахі былі людзі, якія хацелі весці больш набожны лад жыцця ў параўнанні з іншымі людзьмі і дзеля гэтага сыходзілі ад свету, адасоблялісь. І [[свядомасць|свядома]] абмяжоўвае сябе, з пэўнай мэтай, каб дасягнуць пэўнага развіцця. З часам яны сталі аб'ядноўвацца ў [[манастыр]]ы - супольнасці манахаў. Задачы асабістага выратавання зліваліся з агульнацаркоўнымі задачамі (і сацыяльнымі). Сыход манахаў ад свецкага, адмова ад каштоўнасцяў свецкага жыцця, прыняцце часовых або пастаянных абяцанняў цноты, убогасці і паслухмянасці спалучаліся з імкненнем ўздзейнічаць на свет сваім прыкладам (і пропаведдзю). У Заходняй Еўропе манаства распаўсюдзілася з IV ст.. Папулярнасцю карысталіся бенедыктыны. Клюнійская рэформа ў X-XI ст. ўмацавала сувязь манаства з папства, спрыяла ўзмацненню папскай улады. І ў значнай ступені падпарадкавала жыццё і дзейнасць каталіцкага духавенства прынцыпам манаства.
 
Манахам не можна назваць любога мужчыну (і любую жанчыну), якія маючы фізічную і псіхічную магчымасць ўступаць у шлюб і палавыя ([[секс]]уальныя) адносіны, заводзіць сям'ю і дзяцей аднак не робяць гэтага з асабістых меркаванняў, або з-за [[Хвароба|хваробы]].