Хірахіта: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Spo (размовы | уклад)
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 28:
5 верасня прэм'ер-міністар Каноэ нефармальна зацвердзіў чарнавік імператарскага ўказу за дзень да пачатку імператарскай нарады, на якім гэты ўказ павінен быў быць фармальна распрацаваны. Хірахіта быў глыбока заклапочаны рашэннем паставіць падрыхтоўку да вайны наперадзе дыпламатычных высілкаў у тэксце ўказу, і на наступны дзень, у парушэнне старадаўняга пратаколу, задаў прамое пытанне аб гэтым кіраўнікам войска і ваенна-марскіх сілаў. Каноэ адразу ж умяшаўся і пераканаў Хірахіта запрасіць іх на прыватную канферэнцыю, на якой імператар настойваў, каб мірныя высілкі працягваліся да апошняй магчымасці. Кіраўнік ваенна-марскіх сіл адмірал Осамі Нагана, надзвычай дасведчаны былы ваенна-марскі міністр, пазней распавядаў, «я ніколі не бачыў, каб імператар рабіў вымову ў такім тоне, яго твар расчырванеўся і ён амаль крычаў».
 
Тым не менш, усе ўдзельнікі імпэратарскайімператарскай нарады былі адзіныя ў тым, што вайна лепш дыпляматыі. Барон Есіміці Хара, прэзыдэнт ІмпэратарскайІмператарскай рады і прадстаўнік імпэратараімператара, правёў асабістае апытаньне ўдзельнікаў канфэрэнцыі, і атрымаў у адказ альбо меркаваньне, што вайна зьяўляецца адзіным выратаваньнем у дадзенай сітуацыі, альбо маўчаньне.
 
Тады імпэратарімператар зьдзівіў усіх прысутных, ізноў зьвярнуўшыся да іх і тым зламаўшы традыцыю імпэратарскагаімператарскага маўчаньня. ІмпэратарІмператар Хірахіта настойваў на неабходнасьці мірнага вырашэньня міжнародных праблемаў, выказаўшы шкадаваньне няздольнасьцю сваіх міністраў адказаць на пытаньні барона Хара і працытаваўшы верш, напісаны яго дзедам, імпэратарамімператарам Мэйдзі, які, як ён сказаў, ён перачытвае «зноў і зноў». У алегарычных радках гаварылася аб перасьцярогах аўтара, што апантаны шторм і вірлівыя хвалі парушаць цішыню і супакой мора. Кожны які жыве на берагах гэтага мора стаў братам аўтара, яго спакой — гэта спакой іншых.
 
Калі шок мінуў, міністры паспяшаліся запэўніць імператара ў іх глыбокім жаданні выкарыстаць усе магчымыя мірныя сродкі. Аднак падрыхтоўка да вайны працягвалася без найменшых зменаў, а праз некалькі тыдняў адбылася змена кабінету міністраў, Каноэ сышоў у адстаўку, на яго месца прыйшоў генерал Хідэкі Тодзіо. 8 снежня (7 снежня на Гаваях) 1941 г. раптоўным нападам сотняў самалётаў на амерыканскі флот у гавані Пёрл-Харбар японскія сілы пачалі ваенныя дзеянні. Адначасова пачалося ўварванне ў Паўднёва-Ўсходнюю Азію. З гэтага моманту шляхоў да адступлення ўжо не было.