Тэўтонскі ордэн: Розніца паміж версіямі

[[Выява:Crux Ordis Teutonicorum.svg|thumb|right|220px|Сімвал Ордэна]]

{{вызнч|1=Тэўтонскі ордэн}}, {{вызн2|1=Ордэн тэўтонскіх рыцараў шпіталя св. Марыі ў Іерусаліме}}, нямецкі духоўна-рыцарскі ордэн, заснаваны ў [[1190]] у Аке, дзе паломнікі з [[Горад Любек|Любека]] і [[Горад Брэмен|Брэмена]] стварылі шпіталь, які неўзабаве перайшоў пад патранаж нямецкай царквы св. Марыі ў [[Горад Іерусалім|Іерусаліме]]. Быў вядомы таксама як {{вызн2|1=Нямецкі}} або {{вызн2|1=Прускі}} ордэн.

У [[1198]] крыжаносцы імператара Генрыха VI пераўтварылі шпітальнае брацтва ў рыцарскі ордэн, залічаўшы ў свае браты толькі немцаў. Да [[1291]] рэзідэнцыя ордэна нахадзілася ў Акры, а пасля падзення горада – у Венецыі. Тым часам разгарэлася варожасць паміж Т.о. і двума іншымі рыцарскімі ордэнамі: тампліерамі і шпітальерамі. У пач. XIII ст. Т.о. перанёс сваю дзейнасць ва Усходнюю Еўропу і першапачаткова аселі ў Трансільваніі – служачы тут бар'ерам на шляхі набегаў куманаў. Затым імператар Фрыдрых II рэарганізаваў Т.о., надаўшы вялікаму магістру Герману фон Зальцу княскі тытул, і накіраваў Т.о. на заваяванне і хрысціянізацыю ўсходніх памежных земляў Свяшчэннай Рымскай імперыі.

 

 

Тэўтонскі ордэн быў адноўлены ў Аўстрыі ў [[1834]] – у якасці каталіцкага шляхецкага саюза. Пасля [[1918]] існуе толькі святарская галіна ордэна, ператвораная [[Пій XI, папа рымскі|Піем XI]] у духоўны ордэн, з рэзідэнцыяй у Вене. Таксама Тэўтонскі орлэн працягвае існаваць у рамках пратэстантызму ў [[Горад Утрэхт|Утрэхце]].

== Вялікія магістры ==

{{Асноўны артыкул|Вялікія магістры Тэўтонскага ордэна}}