Алелькавічы: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др робат Дадаем: en:Olelkovich |
др афармленне |
||
Радок 1:
Алелькавічы
У 16 ст. князі Слуцкія не займалі высокіх дзяржаўных пасад у ВКЛ, хоць і мелі вялікія фінансавымі сродкі і неаднойчы крэдытавалі гаспадарскі скарб значныя сумы. Прычынай гэтага была змена грамадска-палітычнай сітуацыі пасля Люблінскай уніі (1569), паніжэнне значэнне вялікалітоўскай арыстакратыі наогул. Асабліва закранула Алелькавічаў тое, што іх не ўвялі ў Сенат<ref>Сенат замяніў Паноў-раду, хаця сенатары ад ВКЛ і працягвалі па традыцыі звацца Панамі-радай.</ref> Рэчы Паспалітай і не запрашалі на вальныя соймы. З адмысловай замовы Алелькавічаў паслы ВКЛ на вальных соймах Рэчы Паспалітай неаднаразова выступалі з прапановамі прыняць адпаведнае рашэнне. Тэксты «''Оповеданий о местце их милости княжат Слуцких в раде его королевское милости''» былі афіцыйна ўнесены ў кнігі Метрыкі ВКЛ.
Да згасання роду ў 1592 годзе Алелькавічы-Слуцкія былі аднымі з найбагацейшых [[магнаты|магнатаў]] у ВКЛ. Належалі да праваслаўнай культурна-асветнай суполкі поруч з Андрэем Курбскім, Канстанцінам Астрожскім, Рыгорам Хадкевічам, Іванам Зарэцкім і інш. грамадскімі дзеячамі, якія арганізоўвалі праваслаўную адукацыю і кнігадрукаванне ў Заблудаве, Вільні, Астрогу. Князі Сямён і Аляксандр з апошняга мужчынскага пакалення роду перайшлі ўжо ў [[каталіцтва]]. Апошняя прадстаўніца роду, дачка Юрыя і пляменніца Сямёна і Аляксандра
----
Радок 12:
{{зноскі}}
== Літаратура ==
{{DEFAULTSORT:Алелькавічы}}
|