|
'''Стараста''' ({{lang-pl|starosta}}, {{lang-la|capitaneus}}) - — выбарныя службовая асоба, прадстаўнік княжацкай адміністрацыі, кіраўнік адміністрацыі.
* у [[XVI]]-—[[XX]] ст. выбарная службовая асоба для кіраўніцтва невялікімі адміністрацыйна-тэрытарыяльнымі адзінкамі і грамадскімі калектывамі (стараста гарадскі, стараста земскі, стараста сельскі, стараста арцельны, стараста губной, стараста ратайный і т. п.).
* Сучасная выбарныя або прызначаныя асобы, якія стаяць на чале невялікіх грамадскіх калектываў (стараста цэрквы, класа, вучэбнай групы, гуртка, арцелі і інш.).
* Традыцыйна ([[этнаграфія|у этнаграфіі]]) - — той, хто сватае жаніха нявесце, або нявесту для жаніха. Просіць згоды ў іх, або іх бацькоў (апекуноў).
У Вялікім Княстве Літоўскім [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] (тэрыторыі сучаснай Беларусі, Літвы, Украіны і Польшчы) [[XV]] - —[[XVIII]] ст. - — гэта кіраўнік [[войт]], солтысаў, галоў. У Заходняй Беларусі і Заходняй Украіне да [[1939]] г. - — начальнік [[павет]]а. У [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] - — галава сельскай абшчыны.
Стараста у Польшчы - — службовая асоба, якая ўзначальвае павет і яўляецца кіраўніком яго самакіравання. Выбіраецца на пасаду саветам [[павет]]а ({{lang-pl|rada powiatu}}). Усяго ў Польшчы 314 старастаў, па ліку наяўных у краіне сельскіх паветаў (гарадскі павет ўзначальвае [[бурмістр]] ці "«прэзідэнт горада"»).
Памочнік старасты - — [[падстараста]] ({{lang-ru|подстаростий}}).
== Гл. таксама ==
* [[Віж]]
== Крыніцы ==
* укл. Василь Яременко і Оксана Сліпушко, "«Тлумачний словник української мови"», вид. "«Аконіт"», м. Київ, 2000 р. ISBN 966-7173-02-X, том 4 (Р-Я), с. 378-379378—379.
[[Катэгорыя:Дзяржаўныя пасады ВКЛ]]
| 