|
З [[1 верасня]] [[1990]] г. кляштар займае [[Вышэйшая духоўная семінарыя, Гродна|Вышэйшая духоўная семінарыя]]. У [[1995]] г. быў распачаты рамонт касцёла, арганізаваны ксяндзом-пралатам Антоніем Ханько. У [[2009]] годзе была адноўлена і пафарбавана вежа.
== Архітэктура ==
[[Выява:Belarus-Hrodna-Church of Discovery of the Holy Cross.jpg|thumb|Інтэр’ерІнтэр'ер касцёла]]
Касцёл уяўляе сабой трох[[неф]]авую шасцiслуповую [[базiлiка|базiлiку]] з вялікай паўцыркульнай [[апсiда]]й i дзвюма [[сакрысція]]мі. У аснову пабудовы храма пакладзена кампазіцыя рымскага езуіцкага касцёла [[Іль Джэзу]]. Цэнтральны неф накрыты двухсхiльным, бакавыя – — аднасхiльнымі дахамi. У архiтэктуры касцёла спалучаюцца стылявыя элементы [[готыка|готыкi]], [[рэнесанс]]у i [[барока]]. Галоўны фасад дэкарыраваны развітым [[антаблемент]]ам, [[пілястра]]мі [[карынфскі ордэр|карынфскага ордэра]], арачнымі [[ніша]]мі і завершаны трохвугольным [[франтон]]ам. Сцены бакавых фасадаў члянёны пілястрамі і спаранымі арачнымі вокнамі. Цэнтральны неф аддзелены ад бакавых шасцю апорнымі слупамі. Нефы перакрыты крыжовымі [[скляпенні|скляпеннямі]]. У [[1788]] г. аздоба iнтэр’ераiнтэр'ера дапоўнена [[жывапiс]]ам, [[разьба|разьбой]] па дрэве, [[чыгун]]ным i [[бронза]]вым [[лiццё]]м, стукавым [[арнамент]]ам, [[скульптура]]й. Скляпеннi крыжовыя на падпружных арках, распісаных у тэхнiцы [[грызайль]]. Плафон з фрэскавымі кампазіцыямі. У нішах аркатурнага пояса на паўднёвай сцяне цэнтральнага нефа выявы [[12 апосталаў]], на паўночнай – — 12 дзеячаў [[Вялікае княства Літоўскае|Вялікага княства Літоўскага]] і [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]]. Кампазіцыя «Ушэсце Хрыста» размешчана на [[тымпан]]е арачнага перакрыцця цэнтральнага нефа. Каля паўночнага нефа [[амбон]] у стылі [[класіцызм]]у, дэкарыраваны лісцем [[акант]]а і чатырма авальнымі [[медальён]]амі з выявамі [[евангелісты|евангелістаў]]. Дзверы і сцены [[прытвор]]а выкананы з ажурнага каванага металу. Над прытворам [[хоры]] з [[арган]]ам, дэкарыраваным разьбой па дрэве. У кампазіцыі ўсіх 14 алтароў выкарыстаны элементы карынфскага ордэра, скульптура, алтарныя карціны. Асаблівую мастацкую каштоўнасць маюць скульптурныя і [[гарэльеф]]ныя стукавыя кампазіцыі Ларэтанскай капэлы, выкананыя ў стылі рэнесансу. Трох’ярусныТрох'ярусны галоўны алтар драўляны, аздоблены стукавай скульптурай і арнаментам.
Аздабленне ў большасцi выканана мастакамі [[Антонi Грушэцкi|Антонiем Грушэцкiм]] і [[ФПіліпка Міхалкевіч|П. Міхалкевіч]].<ref>http://www.radzima.org/ru/pub/1490_p</ref>.
Жылы корпус далучаны да паўднёвай сцяны касцёла. Двухпавярховы аб’ёмаб'ём у плане складанай канфiгурацыi. Сцены члянёны прамавугольнымi вокнамi, пiлястрамi, [[контрфорс]]амi. Усходняе i паўднёвае крылы вылучаны буйнымі [[рызалiт]]амi з трохвугольнымі [[шчыт]]амі. Завершаны двухсхільным [[чарапіца|чарапічным]] дахам. Планiроўка [[галерэя|галерэйная]].
Вежа-[[званiца]] прымыкае да галоўнага фасада касцёла з паўднёвага боку. Мае самастойны ўваход і звязана з касцёлам i жылым корпусам. Два верхнiя ярусы званiцы перабудаваны ў [[1788]] г. у стылi позняга [[барока]]. Маюць складаную фiгурную пабудову i маляўнiчы сiлуэт. У іх пластычным афармленні выкарыстаны выгнутыя паверхні сцен, рэльефныя чляненні, вуглавыя калонкі і [[Валюта, архітэктура|валюты]]. Вежа завершана фiгурнай галоўкай са [[шпiль|шпiлем]].
{{Зноскі}}
|
