Янычары: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Luckas-bot (размовы | уклад) др r2.7.1) (робат Дадаем: eu:Jenizaro |
др афармленне |
||
Радок 1:
[[Выява:
'''Янычары''' ({{lang-tr|Yeniçeri}}, што азначае «''новае войска''») від [[пяхота|пяхотных войск]] і асабістая ахова [[султан]]а ў [[Асманская імперыя|Асманскай імперыі]]. Свой пачатак бяруць з [[14 стагоддзе|14 ст.]], заснаваныя [[Мурад I|Мурадам I]], расфарміраваныя ў [[1826]]
Янычары былі арганізаваныя па ўзору [[Егіпет|егіпецкіх]] [[мамелюкі|мамелюкоў]], у войска набіраліся [[хрысціянства|хрысціянскія]] дзеці, у асноўным з [[Каўказ]]а і [[Балканскі паўвостраў|Балкан]], якія ў далейшым выхоўваліся ў [[іслам]]скіх ваенных традыцыях.
Першыя янычарскія палкі складаліся з зняволеных і [[рабаўніцтва|рабоў]]. Пасля [[султан]] [[Селім І]] у [[1380]]
Янычары выхоўваліся ў строгай дысцыпліне (вялікія фізічныя нагрузкі і жыццё, практычна, ў манаскіх умовах) у [[школы|школах]], дзе яны жылі ў бясшлюбнасці і вывучалі [[іслам]]. У адрозненне ад вольных [[мусульмане|мусульман]], янычарам забаранялася насіць [[барада|бараду]], [[вусы]] за рэдкім выключэннем.
Толькі тыя, якія досыць добра праявілі сябе, ва ўзросце 24-25 гадоў атрымлівалі званне янычара.
У абмен за адданасць і прыхільнасць, янычары атрымлівалі [[прывілей|прывілеі]] і палёгкі, у пачатку гэта [[зарплата]] толькі за час вайны, але потым пажыццёвая. [[Пенсіянеры]] і [[інваліды]] нават атрымлівалі [[пенсія|пенсію]].
Ужо ў сярэдзіне [[18 стагоддзе|18 ст]]. янычары працуюць
Корпус янычар знаходзіўся пад моцным рэлігійным уплывам суфійскага ордэна [[Бекташы]]. Ордэн быў забаронены адначасова з роспускам янычар.
|