Жалудок: Розніца паміж версіямі

|вобласць = Гродзенская

|раён = Шчучынскі

{{вызн|1='''Жалудок}} ''' — гарадскі пасёлак у [[Шчучынскі раён|Шчучынскім раёне]] [[Гродзенская вобласць|Гродзенскай вобласці]] [[Беларусь|Беларусі]]. У 22  км ад [[горад Шчучын|г. Шчучын]], у 12  км ад чыгуначнай станцыі Скрыбаўцы на лініі [[Масты]]—[[Ліда]]. Насельніцтва 1,5 тыс. чал. (2006).

Вядомы з 2-й пал. 15 ст. як вялікакняжацкае ўладанне. З [[1486]] [[мястэчка]], да [[1567]] цэнтр [[павет]]а [[Віленскае ваяводства|Віленскага ваяводства]] [[ВКЛ]]. Належаў Лацкім, [[Сапегі|Сапегам]], Францкевічам-Радзімінскім. У лютым [[1706]] галоўная кватэра шведскага караля [[Карл XII|Карла XII]]. У 18  — 1-й чвэрці 19 ст. уласнасць [[Тызенгаўзы|Тызенгаўзаў]]. З [[1795]] у складзе [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], цэнтр воласці Лідскага павета Віленскай губерніі. З [[1921]] у складзе Польшчы, цэнтр гміны Лідскага павета. З [[1939]] у [[БССР]], з [[1940]] гарадскі пасёлак, цэнтр раёна. З [[1962]] у Шчучынскім р-не.

Першы [[касцёл]] быў закладзены ў [[1490]] вялікім князем Казімірам IV. У [[1682]] Фрацкевічы-Радзімінскія заснавалі ў Жалудку кляштар кармелітаў “старых”«старых» (па іншых дадзеных – — у [[1686]]). У [[1832]] кляштар скасаваны, а яго касцёл знішчаны. У [[1853]] пабудаваны новы парафіяльны [[Касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі, Жалудок|касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі]].