Станіслаў Янавіч Будзінскі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Крыніца: + {{ізаляваны артыкул}}
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{вызнч|1=Станіслаў Янавіч БУДЗІНСКІ}} (партыйныя і літаратурныя псеўданімы: ''Стах; Традыцыя; С.Бяднарскі; Я.Марыянскі''; {{ДН|9.|9.[[|1894]]}}, [[Варшава]] - {{ДН|22.|8.[[|1937]]}}, [[НКВД]]), рэвалюцыйны дзеяч, публіцыст.
 
У [[1912]]-[[1915]] член Варшаўскага камітэта СДКПіЛ. З чэрв. [[1917]] член Выканкама груп СДКПіЛ у Расіі. Удзельнік [[Кастрычніцкае ўзброенае паўстанне, Масква|Кастрычніцкага ўзброенага паўстання 1917 у Маскве]]. У снеж. 1917 - сак. [[1918]] наркам сацыяльнага забеспячэння [[Масква|Масквы]] і Маскоўскай губ. Са снеж. 1918 у [[Польшча|Польшчы]]. У [[1919]] арыштаваны польскімі ўладамі. У [[1920]] па абмене палітвязнямі ў [[Савецкая Расія|Савецкай Расіі]]. Рэдактар польскамоўных газет Ваенна-рэвалюцыйнага савета Зах. фронту. З [[1930]] рэдактар газ. «Звязда», член рэдкалегіі час. «Бальшавік Беларусі». Член ЦК і Бюро [[ЦК КП(б)Б]] у [[1929]]-[[1932]]. З [[1934]] прафесар Міжнароднай ленінскай школы ў Маскве. Аўтар грамадска-палітычных брашур і артыкулаў. Спрабаваў падвесці ідэалагічную і тэарэтычную аснову пад палітычную кампанію па выкрыцці беларускіх [[нацдэм]]аў (артыкул 'Вораг у доме' пра раман [[Міхась Зарэцкі|М.Зарэцкага]] 'Крывічы'). Арыштаваны ў чэрв. [[1937]]. Рэабілітаваны пасмяротна.