Мацеюс Валанчус: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дадатак дзякуючы be-x-old
+ біяграфія, дзякуючы be-x-old
Радок 1:
'''Матэ́юс Вала́нчус''' (''Мацвей-Казімір Валанчэўскі'', {{lang-lt|Motiejus Valančius}}, {{lang-pl|Maciej Wołonczewski}}; нар. [[28 лютага]] 1801 г., вёска. [[:lt:Nasrėnai|Насрэнай]], зараз [[Крэтынгскі раён Літвы|Крэтынгскі раён]] [[Літва|Літвы]] — пам. [[29 мая]] 1875 г., [[Каўнас|Коўна]]) — літоўскі [[пісьменнік]], асветнік, гісторык, каталіцкі біскуп.
== Біяграфія ==
Скончыў [[Вільня|Віленскую]] галоўную духоўную семінарыю ([[1828]]). Ад [[1840]] прафесар Віленскай і [[пецярбург|Пецярбургскай]] духоўных акадэмій, з [[1845]] рэктар [[Варні]]скай духоўнай семінарыі. З [[1849]] [[жамойцкая дыяцэзія|жамойцкі біскуп]]. З мэтай умацавання [[каталіцтва]] ў літоўскай вёсцы праводзіў асветніцкую працу на [[літоўская мова|літоўскай мове]], арганізоўваў парафіяльныя школы, стварыў шырокую сетку таварыстваў цьвярозасці. Быў лаяльны ў адносінах да царскай ўлады, але выступаў супраць прымусовага насаджэння ў Жамойціі праваслаўя, русіфікацыі насельніцтва і забароны літоўскага друку. [[18 жніўня]] [[1863]] выдаў адозвы з заклікам заставацца вернымі царскаму ўраду. У 1864 перанёс сталіцу дыяцэзіі з Варняў у Каўнас. Аўтар гістарычнага даследвання ''«Жамойцкае біскупства»'' ''(«Żemajtiu Wiskupste»'', Вільня, [[1848]], 2 ч.), дыдактычных апавяданняў і аповесцяў. Складальнік зборніку ''«Жамойцкія прыказкі»'' ([[1867]]).
 
== Творы ==