Чэслаў Янкоўскі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
+commonscat +illustration
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 3:
'''Чэслаў (Часлаў) ЯНКОЎСКІ''' ({{lang-pl|Czesław Jankowski}}; [[9 снежня]] [[1857]], на [[Ашмянскі раён|Ашмяншчыне]] — [[6 кастрычніка]] [[1929]]; Псеўданімы: ''Чэслаў''; ''Літвін'') — польскі паэт, крытык, публіцыст, гісторык-краязнавец.
 
Жыў у [[Горад Вільня|Вільні]], некаторы час у [[Горад Варшава|Варшаве]]. У [[1906]] годзе быў выбраны дэпутатам [[I Дзяржаўная дума|I Дзяржаўнай думы]]. Трымаўся кансерватыўна-ліберальнага кірунку [[краёўства]]<ref>Смалянчук. Палякі…, С.87.</ref>, актыўна падтрымліваў [[КансерватыўнаКанстытуцыйна-каталіцкая партыя Літвы і Беларусі|КансерватыўнаКанстытуцыйна-каталіцкую партыю Літвы і Беларусі]]. На выбарах у 1-ю Думу заклікаў галасаваць толькі за дэпутатаў-палякаў<ref>Смалянчук. Палякі…, С.125.</ref>. Уваходзіў у фракцыю дэпутатаў «Тэрытарыяльнае кола» («Група дэпутатаў ад заходніх губерняў»). У аграрным пытанні выступаў супраць адчужэння нават часткі памешчыцкіх земляў. У 2-й Думе ўваходзіў у фракцыю «Кола канстытуцыяналістаў». Крытыкаваў польскіх нацыянал-дэмакратаў, чым выклікаў абурэнне вярхоў польскага грамадства Беларусі і Літвы і што спрычынілася, у ліку іншага, да яго адстаўкі з пасады рэдактара «Кур'ера літэўскага». Удзельнічаў у віленскім З'ездзе землеўласнікаў (1907).
 
Аддаваў перавагу ажыццяўленню «польскай краёвай ідэі» перад уласна польскай нацыянальнай ідэяй на землях Літвы і Беларусі (1909), што мелася б вырашыць на карысць тутэйшай польскай грамадскасці польска-літоўскі канфлікт і забяспечыць польскай грамадскасці становішча карэннага этнасу краю.<ref>Смалянчук. Паміж краёвасцю… С.171.</ref> Прытым Янкоўскі не лічыў Літву і Беларусь этнічна польскімі землямі.<ref>Смалянчук. Паміж краёвасцю… С.223.</ref> Выступіў з ідэяй «этнічнай Польшчы» (1914). Пад нямецкай акупацыяй у час 1-й сусв. вайны выступаў за стварэнне асобнага польскага кіраўнічага органу — «Нацыянальнага польскага сената для Літвы і Беларусі».