Зыгмунт Мінейка: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др афармленне
др афармленне
Радок 1:
'''Зыгмунт (Сігізмунд) Станіслававіч МІНЕЙКА''' або '''МІНЕЙКА-ГАЗДАВА''' ({{lang-pl|Zygmunt Mineyko}}; {{ДН|||1840}}, в. Балванішкі Ашмянскага пав. Віленскай губ., цяпер в. Зялёны Бор Ашмянскага р-на Гродзенскай вобл. — {{ДС|27|12|1925}}, [[Грэцыя]]; Псеўданімы: ''Баравы'') — кіраўнік [[Паўстанне 1863-1864|паўстання 1863—1864 гг]] ў Ашмянскім павеце.
 
У 1863 у атрадах [[Аляксандр Алаізавіч Лянкевіч|АМ. ЛянкевічаЛягневіч]]а. Паўстанцкі ваенны начальнік Ашмянскага павета, камандзір атрада. 3(15) чэрвеня 1863 г. атрад быў разбіты пад Расолішкамі, Мінейка палонены і прыгавораны да пакарання смерцю. Толькі праз [[хабар]]у ўдалося змяніць прысуд на 12 гадоў катаргі ў Сібіры.
 
Адзін з кіраўнікоў арганізацыі ссыльных. У 1865 г.годзе З. Мінейка збег з катаргі, затым выехаў за мяжу. Скончыў акадэмію генштаба ў Парыжы (1868). З 1891 у Грэцыі, удзельнічаў у вайне з Турцыяй за Крыт, быў папулярызатарам Алімпійскіх гульняў 1896 году ў Афінах. Ганаровы грамадзянін Грэцыі. Аўтар успамінаў.
 
== Творы ==
* Z tajgi pod Akropol: Wspomnienia z lat 1848—1868. — Warszawa, 1971.
 
== Літаратура ==
* {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|2|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}
** Клейн Б. Фамильный портрет // Клейн Б. Время выбора. — Мн., 1987;
** Орлов В. Почетный гражданин Эллады // Дело (Восток + Запад). 1995, № 5;
** PSB;
** ЭГБ, т. 5.
 
{{DEFAULTSORT:Мінейка Зыгмунт}}