Жыгімонт Кейстутавіч: Розніца паміж версіямі

{{вызнч|1='''Жыгімонт Кейстутавіч}}''' (~[[1365]] – — [[20 сакавіка]] [[1440]], [[Горад Трокі|Трокі]]), — [[Вялікія князі літоўскія|вялікі князь літоўскі]] ([[1432]]–1440-1440). Малодшы сын [[Кейстут|Кейстута]]а і [[Бірута|Біруты]], брат [[Вітаўт|Вітаўта]]а.

Падчас барацьбы за ўладу паміж Вітаўтам і [[Ягайла|Ягайлам]]м быў зняволены апошнім ([[1382]]—[[1384]]). У 1384 годзе ў [[Старажытная Прусія|Прусіі]] разам з Вітаўтам заключыў дагавор з [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскім ордэнам]] супраць Ягайлы, але ў [[1386]] прысягнуў яму. У [[1389]] пасланы Вітаўтам у Прусію для перамоў аб сумесным з Ордэнам выступленні супраць Ягайлы. Да [[1398]] быў закладнікамзаложнікам у [[Вялікія магістры Тэўтонскага ордэна|вялікага магістра]] ў [[Горад Мальбарк|Марыенбурзе]]. Пасля вяртання атрымаў ад Вітаўта [[Старадубскае княства]].

Прымаў удзел у перамовах і заключэнні пагадненняў з Тэўтонскім ордэнам у 1398, [[1411]], [[1422]], [[1431]] гадах, уній з [[Польшча|Польшчай]]й. Удзельнічаў у [[Бітва на Ворскле, 1399|бітве на Ворскле]] ([[1399]]), [[Грунвальдская бітва, 1410|Грунвальдскай бітве]] ([[1410]]). Пры валадараствепанаванні Вітаўта не меў палітычнага ўплыву, падтрымліваў брата.

== Феадальная вайна 1432-371432—1437 ==

Пасля смерці Вітаўта і абрання вялікім князем [[Свідрыгайла Альгердавіч|Свідрыгайлы]] ў [[1432]] удзельнічаў у змове супраць яго прапольскапрапольскі настроенай часткі князёў і баяраў [[ВКЛ]] і польскіх паноў, якія намагаліся ўзмацніць унію з Польшчай і пашырыць польскі ўплыў на палітыку ВКЛ. Пасля ўцёкаў Свідрыгайлы ў [[Горад Полацк|Полацк]] Жыгімонт абвешчаны [[вялікі князь|вялікім князем]], яго ўладу прызналі [[Горад Вільня|Вільня]], [[Горад Трокі|Трокі]], [[Горад Коўна|Коўна]], [[Жамойць]], [[Горад Гародня|Гародня]], [[Горад Менск|Менск]], [[Новагародак|Новагародак]], ўзброенай сілай было падпарадкавана [[Горад Берасце|Берасце]]. Астатнія землі засталіся адданымі Свідрыгайле, які замацаваўся ў [[Горад Віцебск|Віцебску]].

Паміж Свідрыгайлам і Жыгімонтам пачалася барацьба – — [[Феадальная вайна ў ВКЛ, 1432-1437|феадальная вайна]] (1432–14371432—1437). Каб залучыць на свой бок феадалаў з незалежніцкай партыі, Жыгімонт выдаў [[Троцкі прывілей, 1434|Троцкі прывілей]] (1434), якім пашырыў ўсе правы, дадзеныя [[Прывілей 1387|Прывілеем Ягайлы]] (1387) і [[Гарадзельскі прывілей, 1413|Гарадзельскім прывілеем]] (1413) феадалам прыняўшым каталіцтва, на ўсіх феадалаў ВКЛ незалежна ад іх веравызнання. Але значная частка баяраў усё адно не падтрымлівала Жыгімонта, бо ён вёў палітыку на падпарадкаванне ВКЛ Польшчы. У выніку цяжкай паразы ў [[Бітва пад Вількамірам, 1435|бітве пад Вількамірам]] (1435) падтрымка Свідрыгайлы стала маламагчымай, хутка (1437) Жыгімонт стаў адзінаўладным вялікім князем.